Dumoulin stopt als wielrenner

[www.instagram.com]

Tom Dumoulin stopt eind dit jaar als wielrenner.

Toch zonde, ik geloof zelf nog wel dat een kleine ploeg iets voor hem zou zijn.

Het is dus AF. Vanavond zal ik wel verduidelijken wat die twee letters voor mij betekenen.

Tot tranen beroerd door eerst de woorden van Tom Dumoulin zelf, maar vooral ook door de spitsvondige (ook nog deels in het Engels) opmerkingen van menige prikker, die ik na vandaag niet meer zal onderschatten. Dus wat Engels kan nu geen kwaad.

Waarom je je toch "leeg" kunt voelen na een grote overwinning of het bereiken van een groots vooropgezet doel. Het spreekt voor zich, dat dit verder gaat dan alleen maar de topsport. En voor @Betuweracer, Horsie heeft hiet nu niet over Le petit Mort of over Als de Rivier weer leegstroomt. Dat "leeg" voelen zal vooral van toepassing zijn voor degene, die aan dat bereiken (arriveren) een welhaast eeuwigdurende voldoening denkt te kunnen ontlenen. "Is That all There is?" zong vroeger Peggy Lee ook al. His Bobness laat ik hier dan maar buiten beschouwing.

@Luijt zat met zijn opmerking wel dichtbij van wat ik bedoel.

Na de fantastische jaren in 2017 en 2018 is Tom Dumoulin langzamerhand gaan geloven, dat alleen de herhaling van zijn successen hem eeuwige dankbaarheid zou kunnen verschaffen. En dat is een "vals geloof". Hij kwam er dus al achter, dat de eerdere fantastische successen hem die eeuwige voldoening niet hadden gegeven. Hoe kon hij dan nog in zijn mindset ooit weer terugkomen op dezelfde plek (met zoveel interne zowel als externe tegenwerkingen) en er dan weer achterkomen ...

Ik zie wel in, dat mijn antwoord in deze casus ook geen volledige satistactie zal opleveren, maar wilde dit niemand onthouden.

Waar staat deze afkorting dan voor? Arrival Fallacy, afgekort AF.

Disclaimer: Het begon uiteraard ook als een woordgrap.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 03/06/2022 19:45 door Horsie is back.

Was het maar vast avond!

In je dagelijke portie psychedelische haver zat vast iets wat het niet As Fuck doet betekenen. We zijn super benieuwd en zullen je gegeven kolder eens niet in de bek staren.

Zelf minder worden en terwijl de tegenstand alleen maar sterker wordt. Dan wordt het moeilijk voor een renner die geen tweede viool kan/wil spelen.
Toch jammer dat Tom niet meer te zien zal zien na dit jaar.

Van: [www.wielerflits.nl]

Tom Dumoulin heeft in een uitgebreid statement zijn keuze om na dit seizoen te stoppen als wielrenner toegelicht. Vooral het fysieke ongemak zit hem al enige tijd dwars en ook ‘de honderd procent toewijding is al een tijd in disbalans’. “Wat ik na mijn carrière ga doen, weet ik nog niet, en wil ik nu eigenlijk ook nog niet weten”, stelt hij.

Verklaring van Tom Dumoulin (3 juni 2022)
“Ik heb besloten dat 2022 mijn laatste jaar als wielrenner zal zijn.”

“In 2020 heb ik een heel moeilijk jaar gehad waarin ik overtraind en opgebrand ben geraakt aan het eind van dat jaar. Eind 2020, begin 2021, was ik nog maar een schim van mezelf en besloot ik een pauze te nemen weg van het wielrennen en na te denken over mijn toekomst.”

“Na een tijdje besloot ik toch door te willen gaan als wielrenner. Enerzijds omdat de Olympische Spelen in Tokio mij trokken, maar zeker ook vanwege mijn liefde voor de fiets en de passie voor deze bijzondere wielerwereld waarin ik mij vaak verbaas, maar even vaak enorm thuis voel. Sinds dat najaar van 2020 heb ik af en toe nog heel mooie dingen laten zien op de fiets. De zilveren medaille van vorig jaar in Tokio als absolute hoogtepunt. Daar ben ik ongelooflijk trots op.”

“Maar hoe mooi het af en toe ook nog was: heel vaak en zeker dit jaar is het ook een frustrerend pad geweest, waarbij mijn lichaam moe aanvoelde en nog steeds aanvoelt. Zodra de belasting in training of wedstrijden hoger wordt, krijg ik last van vermoeidheid, pijntjes en blessure in plaats van dat ik beter word. Het rendement van de trainingen leidde de afgelopen periode te vaak niet tot de gewenste prestaties.”

“De honderd procent toewijding, alles wat ik voor mijn sport doe en laat, en wat ik er vervolgens voor terugkrijg, is daarom voor mijn gevoel al een tijd in disbalans.”

“Met het nodige geduld en een heel voorzichtige (trainings)aanpak ben ik ervan overtuigd dat ik er op termijn weer bovenop kan komen en volledige potentieel zou kunnen laten spreken op de fiets. Maar dat wordt een lange, geduldige weg zonder garanties op succes. Ik kies ervoor om deze weg niet te nemen, maar in plaats daarvan te stoppen met mijn actieve carrière en een nieuw, onbekend pad in te slaan.”

“De ploeg en ik gaan nu samen een plan maken om er nog een paar heel mooie, leuke en hopelijk heel succesvolle laatste maanden van te maken. Ik kijk vooral enorm uit naar het WK in Australië, waar ik hoop nog een laatste keer uit te kunnen halen in de tijdrit. Wat ik na mijn carrière ga doen, weet ik nog niet, en wil ik nu eigenlijk ook nog niet weten. Maar ik weet wel dat de liefde voor de fiets mij altijd wel op een of andere manier betrokken zal laten zijn bij het wielrennen. Ik ben enorm benieuwd wat de toekomst mij zal brengen. Ik ben een gelukkig mens en kijk nu al met heel veel trots terug op mijn wielercarrière.”

“Ik dank iedereen die dit fantastische avontuur de afgelopen 11 jaar met mij heeft meegemaakt, meegeleefd en mij hierbij heeft geholpen. Dank aan alle ploeggenoten, ploegleiders, verzorgers, mecaniciens, overige staf en sponsoren die er de afgelopen jaren altijd voor me zijn geweest. Dank ook aan alle wielervolgers die me al die jaren zo enorm hebben gesteund! Het fietsen heeft me af en toe bloed, zweet en tranen gekost, maar wat was het mooi en bijzonder!”

“Dank, dank, dank!
Tom.”

Aardige erelijst toch
Naast de Eneco-Tour oa de Giro, WK-tijdrit, diverse etappes TdF-Giro en Vuelta

Gr

Leuke volgorde Ton, alsof je die Eneco-tour veruit de belangrijkste vindt.

Eneco spreken wij in Nijmegen steevast uit als EnieccjeeOOOOOO!

Jammer, maar logisch. Als de motivatie / het geloof op beter weg is dan wordt het niks meer.

Bedankt voor de mooie koersen Tom!

Horsie is back Schreef:
-------------------------------------------------------
> Het is dus AF. Vanavond zal ik wel verduidelijken
> wat die twee letters voor mij betekenen.


Heerlijk dat ik hier nog 3 uur op mag kauwen.. mijn voorspellingen zijn; AutoFocus en AutoFribiliatie. Maar ik laat mij eigenlijk graag verrassen.

e-nek-ko toch?

Dit ja. Toch zonde, ik denk echt dat hij de TdF had kunnen winnen.
Hopelijk vindt hij wat hij zoekt.

Eindhovuh Schreef:
-------------------------------------------------------
> Dit ja. Toch zonde, ik denk echt dat hij de TdF
> had kunnen winnen.
> Hopelijk vindt hij wat hij zoekt.

Eens. Zeker de editie van 2018. Als hij bijvoorbeeld in de etappe naar de Mur de Bretagne geen pech kreeg, had ik het nog wel willen zien..

Zal dus effectief wel per direct zijn of gaat Jumbo Visma hem nog ergens opstellen?
Misschien nog een tijdritje her en der?

"“De ploeg en ik gaan nu samen een plan maken om er nog een paar heel mooie, leuke en hopelijk heel succesvolle laatste maanden van te maken. Ik kijk vooral enorm uit naar het WK in Australië, waar ik hoop nog een laatste keer uit te kunnen halen in de tijdrit. Wat ik na mijn carrière ga doen, weet ik nog niet, en wil ik nu eigenlijk ook nog niet weten. Maar ik weet wel dat de liefde voor de fiets mij altijd wel op een of andere manier betrokken zal laten zijn bij het wielrennen. Ik ben enorm benieuwd wat de toekomst mij zal brengen. Ik ben een gelukkig mens en kijk nu al met heel veel trots terug op mijn wielercarrière.”"

Mooi. Nog een wereldtitel in het verschiet.

Dumoulin was een zeer groot talent maar geen echt wielerbeest. Tussen de fiets en de psychè stonden de twijfels en de tastende reflecties. Zeer menselijk. Maar jammer voor de edele wielrensport. Al zie ik Dumoulin nog wel een afstandelijke maar betrokken, in de geest wroetende wielrenjournalist worden die zich verre houdt van de clichés van de Frank Lammersen en soortgelijke lamzakken.

De Giro winnen is heel mooi. Maar in één jaar tweede worden in zowel de Giro als in de Tour is haast even mooi.

Autofrustratie?

Doet me altijd terugdenken aan tijdrit Dauphine 2019 (denk ik)
Dumoulin, die tevreden zijn tijd en de waarden checkt om dan te horen dat vAert ruim sneller is..
De blik en verbaasde uitroep :mijn waarden zijn gewoon goed...
Gr

ton duk Schreef:
-------------------------------------------------------
> Doet me altijd terugdenken aan tijdrit Dauphine 2019 (denk ik) Dumoulin, die tevreden zijn tijd en de waarden checkt om dan te horen dat vAert ruim sneller
> is.. De blik en verbaasde uitroep :mijn waarden zijn gewoon goed...
> Gr

Doet mij dan weer denken aan de dag, dat Dumoulin in gezelschap zelfs van van Aert en Roglic, gezamenlijk zien, dat iemand met een mijnwerkershelm nog op veel sneller bergop waren dan zij.

Ik zie voor Tom Dumoulin eerder een Jan Raas-achtig bestaan in de anonimiteit zonder ooit ook nog maar in de periferie van de wielersport terug te keren.
Maar ik hoop dat ik het misheb, ben razend benieuwd naar wat er in zij hersenpan omgaat. Ben benieuwd naar de biografie die ergens juni volgend jaar gaat verschijnen.

Zijn fiets ruilen tegen de golfclubs van Joost Luiten en dan komt het voor allebei nog wel goed.

Jan Raas heeft een zeer nare ervaring te verwerken gekregen, dacht ik. Dat kan iemand schuw maken.

"Even los van de Eneco Tour, want dat verhaal kennen we inmiddels wel, heeft hij o.a. ook de Giro gewonnen."

.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 04/06/2022 14:01 door Sjorsoll.

.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 04/06/2022 14:01 door Sjorsoll.

Thanks for the memories Tom.

Prachtige fotocollage van @Cecchini. Foto's zeggen nu eenmaal meer dan 1000 woorden.

Zelden zat een roze trui zo om schouders gegoten als om die van Tom Dumoulin.

Van jou, Horsie? Neuh, van RozeMarijn de Vries in de NRC vandaag.

Dat zijn voor mij de drie mooiste herinneringen denk ik ja, even los van de ereplaatsen die volgden.
En drie zware etappes in drie verschillende grote rondes. Grootste Nederlandse renner die ik ooit heb meegemaakt so far, hoewel Mathieu een appel is en Tom dan een peer.
Eeuwig zonde dat hij het mentaal uiteindelijk niet kon.

Zijn beste/mooiste tijdrit. (WK mocht er ook zijn, maar daar had ie geen rood/wit/blauw aan )

Dit zal in de Tour zijn in dezelfde jaargang als naar Andorra

Quote
Tom Dumoulin
“De honderd procent toewijding, alles wat ik voor mijn sport doe en laat, en wat ik er vervolgens voor terugkrijg, is daarom voor mijn gevoel al een tijd in disbalans.”

Is er geen optie om het met 10%, 20% of zelfs 40% minder training te doen? Ik sluit niet uit dat hij dan zijn eigen weg ontdekt. Niet meer als klassementsrenner voor de grote ronden uiteraard, daarvoor moet het lichaam teveel gekastijd worden. Hoppen van de ene leuke koers naar de andere. Tijdritten, kleine rondjes en in ritten in lijn soms erin vliegen in een aanvalsgroep. Of misschien een Gesinkachtige rol.

Ja dat klopt. Minuut of nr 2. Froome

Daar heeft hij volgens mij geen zin in. Is natuurlijk ook heel moeilijk als je de Giro hebt gewonnen.
Toen ik 17 was debuteerde ik bij een zondag tweedeklasser maar werd ik al snel een dubbele gecompliceerde beunbreuk geschopt. Na 9 maanden revalidatie en een beginnende studie kon ik niet meer aanhaken en mocht ik in het vijfde gaan spelen. Daar had ik dus echt geen zin in.
Wat ik bedoel te zeggen is dat je het karakter daarvoor moet hebben en Dumoulin heeft dat niet volgens mij. Maar Geesink bijvoorbeeld had dat weer wel