106thGiro d'Italia(2.UWT) (voorbeschouwing en etappe 1)

2022


2022 Giro d'Italia winner Jai Hindley. Bora-hansgrohe photo.


Final 2022 Giro d'Italia GC after stage 21:

GC winner: Jai Hindley (Bora-hansgrohe)
Mountains classification winner: Koen Bouwman (Jumbo-Visma)
Points classification winner: Arnaud Démare (Groupama-FDJ)
Best young rider: Juan Pedro Lopez (Trek-Segafredo)
Team classification winner: Bahrain Victorious
3,445.6 kilometers raced at an average speed of 39.824 km/hr

1 Jai Hindley BORA-hansgrohe 86hr 31min 14sec
2 Richard Carapaz INEOS Grenadiers @ 1min 18sec
3 Mikel Landa Bahrain Victorious 3:24
4 Vincenzo Nibali Astana Qazaqstan 9:02
5 Pello Bilbao Bahrain Victorious 9:14
6 Jan Hirt Intermarché-Wanty-Gobert 9:28
7 Emanuel Buchmann BORA-hansgrohe 13:19
8 Domenico Pozzovivo Intermarché-Wanty-Gobert 17:29
9 Hugh Carthy EF Education-EasyPost 17:54
10 Juan Pedro Lopez Trek-Segafredo 18:40
11 Alejandro Valverde Movistar 23:24
12 Santiago Buitrago Bahrain Victorious 24:23
13 Lucas Hamilton BikeExchange-Jayco 28:02
14 Guillaume Martin Cofidis 28:37
15 Lorenzo Fortunato EOLO-Kometa 33:15
16 Pavel Sivakov INEOS Grenadiers 41:43
17 Wilco Kelderman BORA-hansgrohe 41:45
18 Thymen Arensman Team DSM 42:31
19 Lennard Kämna BORA-hansgrohe 43:58
20 Sam Oomen Jumbo-Visma 1:04:22

2023


2023 Giro d'Italia: 21 stages, 3,448.6 kilometers long. Average stage length is 164.2 kilometers.


Profile of the 2023 Giro d'Italia

Voorbeschouwing parcours Wielerflits

Voorbeschouwing favorieten Wielerflits

Startlijst PCS

[Touretappe.nl] Zaterdag start de Giro in de Abruzzen en de race finisht op zondag 28 mei in Rome. Al in de eerste week ontbrandt de strijd om de roze trui. Om te beginnen met de tijdrit op dag één, maar ook met finishes in Lago Laceno en op de Gran Sasso.

Er zit ruim 70 kilometer aan tijdritten in het parcours van de komende Giro. Het begint al in de 1e etappe, een chronorace van 18,4 kilometer. De renners koersen over een vlak fietspad langs de Adriatische kust om dan in 1,2 kilometer tegen 5,3% naar Ortona te klimmen, waarna de weg nog ruim anderhalve kilometer glooiend doorloopt.

De 2e etappe ziet er uitnodigend uit voor de snelle mannen. Na een heuvelachtig begin en middenstuk is het parcours in de laatste 70 kilometer vlak. De 3e etappe voert vervolgens zuidwaarts de Abruzzen uit om te finishen in Melfi, een stadje in de schaduw van een vulkaan, waar de renners in de pre-finale overheen rijden.

In de 4e etappe krijgen de klimmers een eerste kans. De aankomst in Lago Laceno ligt weliswaar niet bergop, maar 3 kilometer na Colle Molella, een beest van een klim met delen in de dubbele cijfers.

De dag erop is het in rit 5 vermoedelijk weer aan de sprinters, terwijl de 6e etappe een race met start en finish in Napels is. Vorig jaar won De Gendt in de havenplaats nog uit de ontsnapping, dit keer is de kans op een sprint – wellicht van een uitgedund peloton – groot.

In de 7e etappe is de Giro terug in de Abruzzen. Het is ook de eerste echte aankomst bergop. In de laatste 50 kilometer klimmen de renners naar de Campo Imperatore-hoogvlakte in de Gran Sasso. Gedurende grote delen zijn de stijgingspercentages allesbehalve schrikbarend, al loopt de weg in de laatste 4,5 kilometer dan toch op met 8.2%.

De 8e etappe voert over heuvelachtig terrein naar Fossombrone. De Muro dei Capuccini – 2 kilometer à 10% – tekent de finale, waarna het woord in etappe 9 aan de tijdrijders is.

Week 2
Sprinters worden in de watten gelegd in de tweede week. Het begint al met etappe 10, die weliswaar opent met een grote klim, maar geloste sprinters hebben daarna nog 100 kilometer de tijd om de schade te herstellen. De bestijgingen in de 11e etappe stellen zelfs nog minder voor. En weer is de finale vlak.

Rit 12 ziet er verleidelijk uit voor aanvallers. Het aantal hoogtemeters is vergelijkbaar met de voorgaande dag, maar de Colle Braida – 9,8 kilometer à 7,1% – in de slotfase zal vermoedelijk een demper zetten op de meeste sprintersambities. Op vrijdag staat er – in etappe 13 – een uitstapje naar Zwitserland op de rol, met bergop finish in Crans-Montana en onderweg de beklimmingen van de Grote Sint-Bernhardpas en de Croix de Coeur. Ook etappe 14 serveert een grote klim, de Simplonpas, maar aangezien die al vroeg in de race verschijnt, zit het er dik in dat de sprinters om de zege strijden in de straten van Cassano Magnago.

De tweede week eindigt met een veelbelovende etappe naar Bergamo. Het parcours zou je kunnen zien als een kleine Ronde van Lombardije. In de diepe finale van de 15e etappe gaat de Colle Aperto – 1,6 kilometer à 7,9% – vooraf aan een duikvlucht naar de meet.

Week 3
Zoals altijd is de slotweek van de Giro bergachtig. De 16e etappe is een monstertocht met 5.600 hoogtemeters en finish op Monte Bondone. Die klim is een slordige 20 kilometer lang en zat in 2020 voor het laatst in de Giro, alleen toen niet als finish. De dag erop hebben de sprinters in etappe 17 een kans op succes in de straten van Caorle. Vervolgens is het drie ritten opeen buffelen geblazen in het hooggebergte.

De 18e etappe gaat van Oderzo naar een punchy finish in de Val di Zoldo en voert onderweg over La Crosetta, Pieve d’Alpago, Pieve di Cadore, Passo Cibiana en een korte steile klim naar Coi. In etappe 19 snijden de renners de Passo Campolongo aan om vervolgens via de Passo Valparola, Passo Giau, Passo Tre Croci door te stoten naar de voet van de Tre Cime di Lavaredo. Die klim, die in de laatste 4 kilometer uitsluitend dubbele cijfers in de aanbieding heeft, zat tien jaar geleden voor het laatst in de Giro. Toen klom rozetruidrager Nibali in sneeuw en mist naar de dagzege.

in 1968 won Merckx op Tre Cime di Laverdo op 22 jarige leeftijd

Hét spektakelstuk staat voor zaterdag 27 mei op de planning. De een-na-laatste etappe is namelijk een klimtijdrit. Na een vlakke aanloop snijden de renners de Monte Lussari – 7,2 kilometer à 12,1% – aan en finishen bij het heiligdom op de top.

Rome is het eindstation van de Ronde van Italië. De vlakke slotetappe is een beloning voor de sprinters die zo dapper waren om meer dan 50 hoogtekilometers te overbruggen in de loop van de voorgaande drie weken.

Stage 1 (ITT)»Fossacesia Marina›Ortona(19.6km)

De Giro d'Italia trapt in 2023 af met een individuele tijdrit van 19,6 kilometer. De route voert van Fossacesia naar Ortona en is, op de laatste 2,8 kilometer na, helemaal vlak. Via een klimmetje van 1,2 kilometer à 5,3% bereiken de renners een vals platte slotfase, eerst omlaag, dan omhoog.



Het parcours voert bijna helemaal over een zogenaamde Via Verde. Wat een tot fietspad omgebouwd treinspoor is. Het maakt deel uit van de Ciclovia Adriatica, een poldervlak pad dat begint in Triëst en langs de Adriatische kust helemaal tot in het diepe zuiden voert. Het is totaal ruim 1300 kilometer lang.

De renners doen dus maar een fractie, maar het is wel een fraai stuk. Het deel door de Abruzzen heet de Via Verde della Costa dei Trabocchi. Trabocchi zijn houten visinstallaties die in dit deel van Italië voor de kust liggen.


Tot zover de toeristische informatie. Het parcours dan. Dat is redelijk overzichtelijk. In een rechte lijn fietsen de coureurs langs de zee van Fossacesia Marina naar Ortona. Daar verlaten ze het fietspad om in 1,2 kilometer tegen 5,3% en via twee haarspeldbochten de stad binnen te klimmen.

Eenmaal boven is het nog 1,7 kilometer naar de streep. De eerste 700 meter gaat (licht) naar beneden en daarna stijgt de weg vals plat naar de finish.


Er liggen twee tussentijdse meetpunten in de route – na 9,8 en na 16,8 kilometer.

Vorig jaar serveerde de Giro op de tweede dag een vergelijkbare tijdrit. Alleen was die ongeveer de helft zo lang. Simon Yates was verrassend de snelste, voor Mathieu van der Poel en Tom Dumoulin.

De eerste renner start om 13:50 uur en de finish van de laatste is naar verwachting rond 17:09 uur.


affiche van de Giro van 1933


Parcours van de Giro 1989 met ook de Tre Cime di Lavaredo die gewonnen werd door.........


.....Lucho Herrera. Hier in actie tijdens deze rit. En hij is vandaag jarig. 62 jaar oud


Het peloton op weg naar de Passo Pordoi in de Giro van 1991


Dirk Baldinger, Andrea Noe en Gianni Faresin achteraan de groep op de Gavia, Giro d’Italia, 1996.


In 1987 gebruikte Roche al het vingertje om het Italiaanse publiek tot stilte te manen. Rechts Robert Millar


De beklimming van de Stelvio in 2005


Baronchelli, Maier, Contini. Giro 1983


1980. G. Battaglin



1996.Mischien wel de zwaarste giro etappe ooit. Met 250 km en meer dan 6000 hoogtemeters over de Mendola, Tonale, Gavia, Mortirolo en Aprica. Olano moet na bijna 8 uur en en met 10 kilo meer gewicht toch Gotti, Tonkov, Ugrumov en Zaina laten gaan.


Dumoulin wint de Giro van 2017 na de tijdrit in Verona


Het moment waar Dumoulin de Giro 2018 verliest aan Froome


Dumoulin stapt uit de giro van 2019 na een val een dag eerder



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 04/05/2023 12:27 door Clavan.

Daar begon volgens mij alle ellende voor Il Bello.

mooi zeg. En wat een etappe waarin Olano dat roze verloor, dat kan toch alleen in de Giro.

Die via verdes aan de kust willen nogal eens glibberig zijn, gaat dat ook zaterdag het geval zijn?

Covid in, Mäder out.

Schitterende foto's Clavan. Millar, Roche, Herrera. Pure nostalgie en jeugdsentiment. Nauwelijks live beelden van de giro in die jaren. En vaak ook geen samenvattingen, want zelfs het sportjournaal bestond toen nog niet. Dan maar wegdromen bij de verslagen van Jean Nelissen in Dagblad de Limburger. Toen Breukink in 1989 in het roze reed zond NOS volgens mij wel plots uit (in het weekend). Helaas zagen we toen de fameuze inzinking van Breukink in de loodzware 14e etappe naar Corvara alta Badia (in kou en regen).

14 etappe Giro 1989



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 04/05/2023 13:10 door Lucho Herrera.

Sporza

Het indekken van de Belgen is al begonnen. Alsof het een tactische truc kan zijn om bewust niet te winnen? Het lijkt mij verstandig dat Remco iedere seconde op Rogla (en andere uitdagers) pakt daar waar hij kan.

Man, wat hoop ik dat hij in de derde week vol door het ijs zakt.

GillesEmanuel Schreef:
-------------------------------------------------------

> Man, wat hoop ik dat hij in de derde week vol door het ijs zakt.

Daar is volgens de Fin niet veel kans op, eerder in de dertiende etappe komt 'em terecht onder een sneeuwlawine, zodat Bernadine hem moet bevrijden.

Van Emden out. Oomen in

Kwam vanochtend nog een foto van Oomen en zijn trainingsgroepje tegen ...LtD,Kelderman en Dumoulin
Gr



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 04/05/2023 14:31 door ton duk.

De renners die in Romandie reden zijn allemaal out.

Laatste tijdrit naar Monte Lussari mogelijk geschrapt of aangepast

Ruim een jaar zo iets voorbereiden is natuurlijk wat aan de krappe kant.

Wat een fantastische foto van Dumoulin. Compleet katatonisch. Kan me niet heugen die eerder gezien te hebben? (Al kan ik me ook niet heugen wie dit jaar Omloop won.). Alsof hij daar op dat moment door een spin van het lot in het web van onvermijdelijke wilghangerij verstrikt raakte. Twee ploegleiderswagens ook. Eentje om in te stappen en eentje voor zijn fiets. Er achter staat stiekem een derde voor zijn wielertoekomst.

Naar de orde van de dag. Roglic en Evenepoel gaan natuurlijk vernietigd worden door Vine.

Waar lees jij dat de Fin denkt dat Evenepoel ineens wel 3 weken Roglic waardig is? Vorig jaar werd Roglic ook naarmate de Vuelta vorderde beter...

Ik hoop vurig met je mee.

Het verhaal van het hotel in Maastricht wordt nu vervangen door Romandië zelf. Niet elke besmette renner heeft ook bij Van der Valk in Maastricht gezeten. Uit interesse eens gekeken naar de Coronacijfers in Zwitserland. Daar gaat het prima, maar 1 regio heeft veel meer besmettingen dan de rest: juist, Romandië. Kwestie van pech voor de renners die daar reden.
Geeft mij toch de hoop dat het in Italië allemaal gaat meevallen. Zou zo zonde zijn als een prachtstrijd tussen pakweg Evenepoel en Roglic beslist wordt door een positief Coronatestje.

Tratnik gevallen op training. Naar ziekenhuis voor onderzoek.

Tratnik vandaag betrokken bij een trainingsongeluk, momenteel onderzoek in het ziekenhuis

De Corry factor maakt de sport interessanter. Vrijwel alles is bij elkaar gelogen over o.a. vaccins, maar men blijft er maar achteraan lopen. Ik had me voorgenomen om me niet meer te ergeren. Corry is interessant - dat is nu mijn zienswijze.
Sam Oomen is de stopverf binnen de ploeg.

Tratnik Out
Gloag in?

Of heeft Romandïe pech, dat daar zoveel renners (met corona) reden?

Cloag is in. Nu nog zorgen, dat zijn fietsen op tijd aankomen, Met zoveel pech zal dat ook wel spaak lopen.

Die Gloag heeft wel alles uit de kast moeten halen om als reserve dan toch in de Giro te komen. Die komt er wel met zo'n ambitie. Het is duidelijk wie de meubelen gaat redden als Roglic in het roze een zwak moment heeft op de Tre Cime.

Roglic morgen met een Lance-je, de minuut voor hem startende Evenepoel inhalen. Der Jan had destijds wel een excuus die deed een Tratnikje en had op training even de achterruit uit de auto van Walter gekopt.

De zwarte trui Schreef:
-------------------------------------------------------
> Roglic morgen met een Lance-je, de minuut voor hem startende Evenepoel inhalen. Der Jan had destijds wel een excuus die deed een Tratnikje en had op
> training even de achterruit uit de auto van Walter gekopt.

Dat is nieuw voor me. Zie je nou wel, De zwarte trui is een tech chatgtp. Weet U ook nog hoe het ook al weer zat met het voorwiel verkeerd omsteken?
Heb altijd een zwak gehad voor Der Ulle. Du kannst nicht Berühmt und zugleich klar im Kopf sein. Een variatie op een uitspraak van de beroemdste niet-wielrenner: You cannot be in love and wise at the same time.

Wim van Est was in 1953 de eerste Nederlander met de roze trui in de Giro d’Italia

Bron : Sportgeschiedenis.nl

De eerste Nederlandse wielrenner die de roze trui droeg in de Giro d’Italia was Wim van Est. Zoals hij zo’n beetje in alles de eerste was.


Op 12 mei 1953 ging de Ronde van Italië van start met een etappe van Milaan naar Abano Terme, 263 kilometer lang. Wim van Est reed in de kopgroep. Het Nieuwsblad van het Noorden schreef: ‘Na enkele uitlooppogingen, alle op niets uitlopend, viel Van Est 35 km voor het einde van de 263 km lange etappe aan. Al uren lang had Van Est er voor gezorgd steeds zo goed mogelijk zijn positie in de hoofdgroep te handhaven, wachtend op een kans er tussenuit te knijpen. En om er dan ineens goed vandoor te gaan en niet zijn kostbare energie te verspillen aan een mislukkende aanval.

Plots greep hij het stuur alsof hij het verbuigen wilde, de rug gekromd en elke spier van zijn krachtig lichaam gespannen. In een flits had hij zich van de compacte groep renners losgemaakt en vóór dé massa reageerde, had hij enkele tientallen meters voorsprong, snel uitgroeiend tot honderd meter.’

De Italianen waren onaangenaam verrast door deze uitbraak op hun grondgebied, maar ze slaagden er niet meer in om Van Est terug te halen. ‘Integendeel, de Nederlander vergrootte zijn voorsprong voortdurend en toen hij tenslotte de aarden wielerbaan van Abano opstoof, bedroeg zijn voorsprong op De Santis meer dan anderhalve minuut, om precies te zijn op de finishlijn 1 m. 37 s.’ De Nederlandse ploeg (foto) assisteerde door ontsnappingspogingen zoveel mogelijk te neutraliseren.

‘Begrijpelijk heerste na deze etappe, waarin het gemiddelde boven de 39 km per uur lag, een beste stemming onder het groepje oranje-truien. De rosé leiderstrui zal dus tijdens de tweede etappe van vandaag, Abano Terme—Rimini (273 km) worden gedragen door een Nederlander.’

En daarmee is Van Est de eerste Nederlander ooit, die hierin slaagde – precies één dag lang.

Dezelfde Van Est won een paar weken later ook een rit in de Tour van dat jaar. Er werd in dat jaar, opmerkelijk, géén Vuelta verreden, dus was de Giro zeer sterk bezet.. Nog opmerkelijker is het bijkans soldide prestereren van Van Est in het rijden van grote rondes "achter elkaar": was hij goed in de Giro dan reed hij ook goed in de Tour.
'53 was sowieso om in te lijsten met ook nog de zege in de Ronde van Vlaanderen. Kom daar nu nog eens om.

Romeo Foxtrot Schreef:
-------------------------------------------------------
> Dezelfde Van Est won een paar weken later ook een
> rit in de Tour van dat jaar. Er werd in dat jaar,
> opmerkelijk, géén Vuelta verreden, dus was de
> Giro zeer sterk bezet.. Nog opmerkelijker is het
> bijkans soldide prestereren van Van Est in het
> rijden van grote rondes "achter elkaar": was hij
> goed in de Giro dan reed hij ook goed in de Tour.
>
> '53 was sowieso om in te lijsten met ook nog de
> zege in de Ronde van Vlaanderen.

> Kom daar nu nog eens om.

Het was niet voor niks Clockwork Pontiac.

Goede zet van de organisatie. Geen miss die de renners probeert vast te houden bij de start, maar een sterke mooiboy. Sub zal het kunnen waarderen.

Handgeklokt: Evenepoel een stuk sneller dan Roglic. Al een seconde of 12 na 6 minuten.

Evenepoel wint !

#saaiejaren

McNulty 16! seconden sneller op het klimmetje. Remco slechts 6e en maar 1 sec sneller dan Roglic.
Remco is veel te vroeg in vorm.
Roglic piekt naar de 3e week.
Roglic kan nu lekker op de bagagedrager van Remco.

(Je moet wat om het spannend te houden )

De zwarte trui Schreef:
-------------------------------------------------------
> McNulty 16! seconden sneller op het klimmetje. Remco slechts 6e en maar 1 sec sneller dan Roglic.
> Remco is veel te vroeg in vorm. Roglic piekt naar de 3e week.
> Roglic kan nu lekker op de bagagedrager van Remco.
>
> (Je moet wat om het spannend te houden )

Wellicht had Remco Evenepoel niet het ideale verzet voor dat klimmetje.
Evenepoel 60x 28/11
Roglic 58x 30x11
Ganna 58x 28/11
Dennis 56x 33/10

Aan de andere kant kan er zomaar iemand tegen de wind in staan te plassen.

Evenepoel verbluffend. Almeida en Vine opvallend goed. Arensman zeer tegenvallend. Klaagde achteraf dat hij misschien wel te fris was voor zo'n proloog. Ben nu al wat klaar met die gast. Te vaak excuses, te vaak lukt het niet. Gaat geen topper worden vrees ik.

Heb wel wat mededogen met Daan Hoole. Rijdt een tijdrit op zijn niveau, wordt 18e en is beste Nederlander. En dan hoor je na 14 kilometer Evenepoel al voorbij brommeren. Daar word je toch moedeloos van?

Nu de Fin (Watt een workaholic) uit zelfbescherming deze maand laten we zeggen wat op dieet is, moet Ik de beef uit andere hoek halen. Als iets te goed is om waar te zijn, dan is dat nog steeds vaak zo. McNulty's tijd op de slotklim was toch een flink stuk langzamer, dan dat een hallucinerende zwarte trui ons wilde doen geloven, een slordige 26 seconden maar. Niettemin haalde deze renner over de hele tijdrit een gemiddelde van 6,3W/kg en op de klim zelve een tafje meer, namelijk 6,5W/kg.

Remco Evenepoel gooide ook snel een rood stuk beef naar buiten, namelijk 430W over de eerste 3km. Anderhalve keer het gewicht van Gaia (dat wordt morgen nog een kluif voor Annemieke, links of rechtsom) kreeg Remco toch een mooi rapportcijfer van 7 van de bovenmeester.

Disclaimer: De zwarte trui is me lief.

Hoole shit! Ingehaald worden en toch de beste.

Remco Evenepoel kon het lonken niet laten en zette zijn file op Strava, zonder vermogenswaarden. De door mij eerder gegeven waarden stammen van @Velon.
Vanaf km 2 praktisch een kwartier lang gemiddeld heel dicht bij 60km/h. De Italiaanse langs de kust prologen en tijdritten zijn doorgaans flag-prone. Lekkere temperatuur en uiteraard een zeebries. Bergop was hij niet on par met het vlakke. Ook niet makkelijk om optimaal te kunnen switchen van monsterverzetten tot us mortals verzetten. Op de Ortona Porto over 1,14km (5% helling) moest hij op Louis Vervaeke (568W) zelfs 5 seconden (2:03 tegen 1:58) toegeven.

De Fin was nog laat op.

Volgens mij wordt Primosz Roglic in tijdritten al jaren overschat, zeker als het over roetsj wegen gaat. Maar als je de naam eenmaal hebt..
Traantjes van Demi Vollering. Morgen gaan we zien hoeveel extra energie deze tranen zullen hebben opgeleverd.

Als we tijdwaarneming al niet meer geloven... [www.procyclingstats.com]

McNulty: 3.52
Hart: 4.04
Almeida: 4.04
Mayrhofer: 4:05
Vervaecke: 4.06
Evenepoel: 4.08
Roglic: 4.09

Dit zijn dus de tijden van T2 tot aan de meet. Opvallend; McNulty 12 seconden rapper dan iedereen... en Mayrhofer?! Anyway dit is wat PCS er van maakt.

Marius eerder dit jaar winnend in de Cadel Evans etc. (ja dat zijn Ewan, Clarke en Matthews die hij er op legt)





1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 07/05/2023 00:29 door De zwarte trui.

55 Tijdritten, 30 keer podium. Daar valt niet veel aan te over(-of onder)schatten.

Het doorkomen van McNulty in de bocht van T2 was een bliksemschicht in beeld. Ik veerde op want dacht iets van 17:42 te zien. Op dat moment 20 seconden sneller dan de snelste daar (Pedersen?). Jeroen en Karsten misten het volkomen en spraken een kwartier over een wonderklim. Later werden ze in de uitzending gecorrigeerd door kijkers die de tijd handmatig hadden opgenomen, maar of dat nu deze was weet ik niet meer.

Bij PCS 'wint' McNulty trouwens ook het T1-T2 klassement. Reed in dat segment meer dan 61 km/u. Was dit tennis dan wint hij met 2 sets tegen 1 en verliest die ene wel alle games met love. Bij T1 was hij slechts 105e. Tussen Baudin en Pronskiy (dat klinkt als een neo-communistisch no man's forum waar de leugen regeert?).

Gewoon maar even terug gekeken:


Voor de vorm ook maar gelijk de tijd opgenomen van dat punt naar de meet en kwam op een (nog) wonderbaarlijke(r) 3'33 uit. Wellicht dat zijn doorkomst een niet als zodanig aangegeven herhaling was - dan wel heel slecht gebracht doordat het een shot van 20 seconden betrof.

De 17'44 op dat punt lijkt het meest logisch, waarmee hij (hoogstwaarschijnlijk? Weet niet of dat segment ook de klim voor de punten was) niet de snelste klim reed en Tao de bergtrui bestolen wordt.

Carlos Danger Schreef:
-------------------------------------------------------
> 55 Tijdritten, 30 keer podium. Daar valt niet veel aan te over(-of onder)schatten.

Uitslagen in omgekeerde tijdsvolgorde in allerlei tijdritten en prologen: 6-12-2-1-5-8-1-2-3-1-7-1 (OS)-1-1-2-5-1-1-2-11-1-1-1-10-18-1-12.
Ik realiseer me heus wel even uit de heup te hebben geschoten, maar als ik een verwacht, terwijl het toch twee of meer/minder (net zoals je het wilt bekijken) wordt, dan is dat een vorm van overschatting. Een overschatting hinkelt niet.