Hartproblemen dwingen Sep Vanmarcke (34) om met onmiddellijke ingang punt achter wielercarrière te zetten

HLN

Amai, wat een abrupt sneu einde voor Sep. De enige juiste beslissing zo te lezen en hopelijk voorkomt dit stoppen inderdaad erger leed in de toekomst.

Altijd een lichte zwak voor hem, sterke renner, spontane gast, wat emotioneel en altijd die twijfels en griepjes.

2012 de Omloop


ZLM toer 2016. Sep op het hoogste trede


2019. Bretagne Classic


2022. Zijn laatste overwinning. De Maryland Cycling Classic


2013. Sep Vanmarcke wordt op de meet verslagen door Cancellara in Parijs Roubaix 2013


Ronde van Vlaanderen 2014 wordt 3r na Cancellara en van Avermaat


De ronde van 2016. Sepp eindigt als 3e

Maar ook:

Sneu voor hem. Was dit jaar nog best aardig op weg.
Zonde dat de echt grote hoofdprijs op zijn erelijst ontbreekt. Hij was er vaak goed genoeg voor, viel nooit zijn kant op(of hij viel zelf).

De Omloop en Plouay, tja.

Zie in het artikel staan: "Kans op hartfalen als ik voort zou doen" en "Littekenweefsel ontdekt". Dat littekenweefsel moet dan toch significant zijn geweest, anders zou het algehele wielerpeloton van deze wereld een stuk kleiner zijn. De term hartfalen wordt hier weer eens verkeerd gebruikt. Hartfalen is trouwens geen ziekte als zodanig, maar een syndroom, waarvan het voornaamste kenmerk is de vaak progressief teruglopende capaciteit van het hart het bloed adequaat rond te pompen. Ernstig hartfalen betekent een Vo2 max, dat nauwelijks uitkomt boven de basale zuurstofbehoefte van zeg 15ml/kg/min. De noorse ex-wielrenner Oskar Svendsen haalde ooit bijna het zevenvoudige. Greg Lemond orakelde ooit 100 naar aanleiding van de exploit van Alberto Contador op de Verbier TDF 2009. Wat in het artikel bedoeld wordt is de hier danig vergrote kans, dat het hart bij fikse inspanningen door fatale ritmestoornissen het loodje legt.

Aus eigener Sache: Ooit had ik een ejectiefractie van 10 tot 15% en nog geen veertien dagen later zei de cardioloog bij mijn vertrek uit het ziekenhuis; "We stonden verbaasd, wat jij nog allemaal kon". Normbreedte is 52 tot 70%. De hoeveelheid bloed (percentueel), dat per hartslag uit de kamer wordt gepompt.

Oftewel circulatiestilstand.

Clavan Schreef:
-------------------------------------------------------
> Oftewel circulatiestilstand.

Zou toch kiezen voor de term hartstilstand dat niet precies hetzelfde is als een circulatiestilstand (bloedsomloop), alhoewel de einduitkomst hetzelfde kan zijn.
Dit is echter een wielerforum.

Ik sta er niet zo bij stil.

Wellicht is er een verhoogde hoeveelheid van de signaalstof Troponine gevonden in z’n bloed, dat noopt te stoppen. Dat is de laatste tijd regelmatig in het nieuws geweest, o.a. bij onderzoeken bij Vierdaagsewandelaars.

Hier nog eentje met ervaring, bij mij was de ejectiefractie op een bepaald moment ook zo’n 25%. Inmiddels na jaren medicijnen (perindoprol/ entresto) weer toegenomen tot 45-50%, dus progressief is het niet altijd.

Overigens heb ik niet de indruk dat er een 1-op-1 verband is tussen ejectiefractie en sportieve prestaties, ik voelde me fysiek juist top toen dat bij mij 25% was. Hoor dat overigens vaker bij lotgenoten. Al denk ik wel dat je sneller te maken krijgt met bijv. kramp, daar heb ik zelf nogal veel last van bij sporten.

Dit gaat me aan mijn hart
gr

Spaak Schreef:
-------------------------------------------------------
> Overigens heb ik niet de indruk dat er een 1-op-1 verband is tussen ejectiefractie en sportieve prestaties, ik voelde me fysiek juist top toen dat bij mij 25% was.
> Hoor dat overigens vaker bij lotgenoten. Al denk ik wel dat je sneller te maken krijgt met bijv. kramp, daar heb ik zelf nogal veel last van bij sporten.

Klopt inderdaad. De correlatie ejectiefractie en inspanningstolerantie is niet zo erg hoog. In het beruchte echocardiologische onderzoek van 286 Tour de France renners uit 1995 en 1998 (sommigen dus dubbel) had overigens ruim 10% een ejectiefractie overeenkomend met die van "jou". Daarvoor kwam geen echt sluitende verklaring. Tussen de regels door werd een link met prevalent dopinggebruik niet uitgesloten. In een Brits onderzoek onder profrenners, sub-categorie en controlepersonen van enkele jaren geleden, was er echter bij de profrenners percentueel eenzelfde populatie met een volgens de formele norm te lage ejectiefractie.

Iemand kan in rust, maar ook bij inspanning inderdaad geen symptomen vertonen, maar er staat in de vakliteratuur nooit bij of iemand maximaal kan presteren. Bij de ontwikkeling van acuut of chronisch hartfalen zal het hart in eerste instantie zich teweerstellen en het hartminuutvolume (normaal zo'n 5 liter bloed) sterk verhogen. Ik had ooit meer dan het dubbele. Dat werkt natuurlijk uit als pure roofbouw totdat de man met de hamer komt, in mijn geval boezemfibrilleren.

Kramp heeft te maken met dehydratie veelal als gevolg van een te stringent medicatiegebruik.

Spaak Schreef:
-------------------------------------------------------
> Wellicht is er een verhoogde hoeveelheid van de signaalstof Troponine gevonden in z’n bloed, dat noopt te stoppen. Dat is de laatste tijd regelmatig in het nieuws
> geweest, o.a. bij onderzoeken bij Vierdaagsewandelaars. En vergeet niet aderverkalking.

Evident is, dat alle inspanningen boven een bepaald optimum het lichaam niet gezonder maken.
Ik weet niet wat bij Sep Vanmarcke de aanleiding geweest is om e.e.a. nader te bekijken, maar hij heeft wel in de dwangbuis van de MRI scan gelegen.

Voor geïnteresseerden overzicht data van 286 TDF renners uit 1995 en 1998 (ook dubbelaars).

Hier de publikatie op het internet

LVEF n pct cum
40-45% 2 00,70% 2
45-50% 11 03,85% 13
50-55% 29 10,14% 42
55-60% 69 24,13% 111
60-65% 81 28,32% 192
65-70% 67 23,43% 259
70-80% 27 09,44% 286
Totaal 286 100,00