TTT - Orica

Morgen weer een bordje minder namelijk dhr. Albasini.
Breuk in de bovenarm en stapt niet meer op morgen.
Ook Matthews afwachten.
Toen waren het er nog maar 5.
Net het verhaal van de 10 kleine negertjes.
Wat zijn de weersverwachtingen voor morgen?
Ik hoop dat het voor Orica niet nog erger wordt , dan krijgen ze nog een memorabele TTT .

Bling stapt op, slechts kleine breukjes.
Volgens mij heeft de organisatie hier niet echt goed over nagedacht.

Wat als Matthews alsnog uitvalt en bv. Tuft een vrouw blijkt te zijn en niet meer mag starten, dan hebben ze er te weinig om te finishen.
Wordt dan de hele ploeg eruit gemieterd.

Achterlijk idee.
Mits renners uitvallen door pech of blessures (dus niet door dope), ieder team met evenveel laten starten als het kleinste team nog aanwezig.

Groet

Uit het Schade na etappe 3 topic:
ARTICLE 24 Team time trail

In the event where a team no longer has at
least 5 riders, those remaining in the race
are required to complete the course within the
permitted finishing time provided for in Article
22 (Coefficient 6).

Coefficient 6
(Individual and team time trial stages)
The permitted finishing time is calculated according
to the best time plus 30%.

However, riders finishing outside the time limit
as laid down by the regulations (Coefficient 6)
are eliminated.

bedankt eindhovuh voor het regelement.
duidelijk!
hoop het beste voor ze en allen.

whiskeypapa Schreef:
-------------------------------------------------------
> Toen waren het er nog maar 5.

Nee, zes. Niet op de zaken vooruitlopen.

Reglement geeft geen antwoord op al mijn vragen. Als ze dus met vier starten, welke tijd krijgt de ploeg dan. Tijd van vierde rijder, of de maximaal toegestane tijd.

Een ploegentijdrit waarbij je als ploeg start, maar iedereen gewoon zijn individuele finishtijd krijgt zou ook eigenlijk leuker zijn. Dan krijg je nooit dit soort discussies. En dan kun je oneindig veel tactieken bedenken. Misschien rijdt Dumoulin (zonder gebroken schouder) dan wel gewoon na tweederde van de race weg van zijn ploeg.

Als met vijf man of minder aan de aankomst dan iedereen de tijd van de laatste renner. Alleen de renners echter die met hun eigen tijd buiten tijd zijn moeten naar huis.

(dat kan dus betekenen dat als men bijvoorbeeld met meer dan 10 minuten achter de winnende tijd naar huis moet dat de 5 renners die tijd krijgen t.a.v. het algemeen klassement maar alleen degene die die 10+ tijd werkelijk reden (stel 4 waren individueel binnen tijd, alleen de 5de dus niet) naar huis moeten)

Meneer 60% Schreef:
-------------------------------------------------------
> Een ploegentijdrit waarbij je als ploeg start,
> maar iedereen gewoon zijn individuele finishtijd
> krijgt zou ook eigenlijk leuker zijn. Dan krijg je
> nooit dit soort discussies. En dan kun je oneindig
> veel tactieken bedenken. Misschien rijdt Dumoulin
> (zonder gebroken schouder) dan wel gewoon na
> tweederde van de race weg van zijn ploeg.

Dit is ooit gedaan in de Ronde van de Middellandse Zee! Met vlakke aanloop en aankomst op de Mont Faron.
Was volgens mij de dag na het overlijden van Pantani.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 09/07/2015 10:48 door El Mik.

Zwakke schakels laten uitzakken en de ketting verstoren in achterop komende teams.
Bij fysiek geweld halve minuut straftijd voor het hele team.

The time taken into account for the classification
is the time of the final rider to finish.

Gewoon de tijd van de 4e renner dus als ze met 4 starten.

[autobus.cyclingnews.com]

1 Jörg Jaksche (Ger) Team CSC 41.14 (37.83 km/h)
2 Ivan Basso (Ita) Team CSC
3 Jens Voigt (Ger) Team CSC 0.41
4 Michael Boogerd (Ned) Rabobank 1.02
5 David Moncoutie (Fra) Cofidis-Le Crédit par Téléphone 1.05
6 Laurent Brochard (Fra) AG2r Prévoyance 1.14
7 Levi Leipheimer (USA) Rabobank 1.15
8 Paolo Bettini (Ita) Quick.Step-Davitamon 1.19
9 Bobby Julich (USA) Team CSC 1.25
10 Sylvain Chavanel (Fra) Brioches La Boulangère 1.30


73 Andrea Peron (Ita) Team CSC 9.47
74 Kurt-Asle Arvesen (Nor) Team CSC
75 Michael Blaudzun (Den) Team CSC
76 Michele Bartoli (Ita) Team CSC

Was ook de slotrit, heel veel DNF's ook die waarschijnlijk alles op het vlakke hebben gegeven en daarna zijn afgestapt...

Orica heeft helemaal geen problemen met die TTT !
Geen kanshebber voor het AK, en zelfs met 4 à 5 man komen ze, mits ze goed samenwerken, wel binnen de limiet aan.

Echte problemen zijn er voor de teams die nog een kopman voorin hebben en belangrijke schakels voor de rit gaan missen.
Zoals Trek, Giant en Jumbo.
Bovendien wordt het een fors probleem voor gewonde renners die al vroeg door hun ploeg in de steek worden gelaten.

Trek, Giant en Jumbo hebben voor het klassement net zulke gevaarlijke kopmannen als Orica.

Nu omdat het Nederlanders zijn (Mollema en Gesink) vinden we dat probleem opeens groter.

NEE !

De teams die ik noemde hebben hun kopman nog binnen 2 min van de leider.
De broertjes Yates staan al op meer dan 12 min.

Dat lijkt me toch wel een klein maar niet te verwaarlozen detail

Ondanks mijn niet per se fan van Nederlandse renners zijn, kan ik hier niet anders dan eens zijn met JW. Een ander niet te verwaarlozen detail is namelijk dat Jumbo en Trek kopmannen hebben die al meerdere keren top tien hebben gereden in de Tour. De ene Yates heeft alleen een DNF in een ronde, de andere vorige jaar een naamloze Vuelta op het palmares. Outsiders voor top tien waren ze, niet meer dan dat.

Het ging me hier niet alleen om Nederlanders. Barguil is een Franse kopman van een Duitse ploeg, die Nederlander Dumoulin voor de TTT gaat missen.
Nogal internationaal dus.

Maar het zijn allemaal coureurs kansloos voor het podium, dat is meer mijn zaak.

De nummers 4-10 is leuk, maar ik zie die coureurs Allemaal liever aanvallen dan braaf volgen voor die zogenaamd belangrijke 9e stek.

Dat is m.i. een kwestie van persoonlijke smaak

Ik denk dat elk van de drie genoemden meer dan tevreden zouden zijn met een 4e of 5e plaats in de eindrangschikking.
En tevreden met een plaats in de toptien.

Ik zie renners ook liever aanvallen dan aanklampen.
Maar in een nog kansrijke positie in een kansloze aanval gaan, en dan uiteindelijk dik tijd verliezen en het klassement - waarvoor je je zelf al dagen achtereen hebt afgebeuld - is m.i. dom. Aanvallen moet je in zo'n positie doen als je er sterk genoeg voor bent.

Joop viel niet vaak aan, omdat Merckx (en later Hinault) daarvoor te sterk waren.
Maar de manier waarop hij zo vaak hoog eindigde in het AK was voor mij niks mis mee.

Ik snap die afkeer voor top 10 rijden niet.
Klassementsrenners die 3 weken lang vechten voor een top 10
plek is toch mooier dan willekeurig aanvallen.
Ze bereiden zich minitieus voor, moeten elke dag , 3 weken lang voor hun plekje vechten en dus
ook alle facetten van het wielrennen beheersen , afgezien van klimmen, tijdrijden ook nog eens leiderschap hebben en een enorm herstelvermogen.
Niets mis natuurlijk en ook mooier doordat aanvallend te bewerkstelligen maar verklaar me maar voor gek , maar als ik bv een Mollema zie aanklampen vechtend bij een betere klimmer vind ik dat supermooi.

aanvallen..... als je geen begenadigd klimmer bent, levert een aanval in de laatste Tours niets meer op dan een handvol seconden - als je al kan voorblijven.
en nadien krijg je minuten ineens aan je broek, waar het met meer reserve te koersen waarschijnlijk een paar tiental seconden verlies had geweest.

Feit is wel :
ALS je de kans krijgt een rit te winnen en daardoor je klassement verzwakt, je ook de rit moet kiezen.
niemand weet binnen 2-3j dat je 7e of 35e was of 180e. die ritwinst blijft altijd wel herinnert worden, ook al eindigde je 150e in het AK of gaf je erna op.
Sommige renners zag je dat al doen in het verleden.. top 8 a 15 op een bepaald punt negeren, alles laten lopen en een paar dagen nadien uitpakken en winnen.
slim renner die weet wanneer het schip strand en van koers moet veanderen als het kan.

ivm ORECA... het is te hopen dat er niet meer renners uitvallen. want zelfs al komen ze binnen tijd aan in andere etappes en heel misschien een verassing bezorgen... de ploeg kan nog altijd oordelen dat de kosten tegenover rendement te hoog liggen om de overgebleven renners in koers te houden, en dus uit de wedstrijd stappen als team. dat is nogal gebeurd (oa PDM waar 1 a 2 renners niet "ziek" waren en de rest wel
....oa Sean Kelly die wilde doorrrijden met 4 man personeel en een ploegwagen ter ondersteuning, het maakte hem niets uit dat hij alleen of met 2 nog in koers bleef. de ploeg besliste anders.

Och kom op zeg. Je herinnert je alle ritzeges van mannen die een klassement hebben laten lopen?
Ik snap eigenlijk niet goed wat je bedoeld.
Als je vanuit Nederlands perspectiec bekijkt herinner je natuurlijk beide.
Top 10 plekken en ritzeges.

Men zegt dat je ritzeges beter onthoud dan topplaatsen in een klassement.
Ik weet het eigenlijk niet met betrekking op buitenlandse renners.
Tuurljjk herinner je mooie etappezeges van renners due sowieso niet voor een klassement gaan, maar van alle klassementsrenners de laatste 20 jaar herinnet ik me juist ook de klassementen omdat dat is waar ze voor streden.

Het mes snijd denk ik aan 2 kanten.vb als ik aan Rolland denk , denk ik automatisch aan zijn zege op Alpe D' Huez en herinner ik me vaag dat die ook 2x top 10 in een grote Ronde heeft gereden.
Denk ik aan pakweg Rodriguez dan kan il je eerder zijn klassementen dan zijn overwinningen in etappes oplepelen.

Top 10 plaatsen van NL renners in de laatste 35 jaar blijven me bij, etappe overwinningen niet allemaal.

Rodriguez is natuurlijk een renner die voor podiums en eindzeges heeft gestreden.

De klassementen die Gesink, Mollema en Ten Dan kunnen rijden.. een 9e of 10e plek voegt daar weinig aan toe. Een ritzege zou hun palmares veel meer verrijken.
Zie bv. ook Boogerd, bijna niemand die nog weet dat hij 10e werd in 2001, maar dat hij won op La Plagne weet iedereen.

Ja ok met Rodriguez heb je gelijk.
Boogerds zege op La plagne was heroisch , Boogerd werd ook al eens 5e in 1998 in de Tour of doe je dit express niet vermelden?
Misschien hangt het gewoon af van hoe je ernasr kijkt.
Ander voorbeeld.
Ik denk wel dat meer mensen Mollema's 4e plek in de Vuelta 2011 herinneren dan zijn " gestolen" etappeovetwinning in de Vuelta van 2013.

Ik vergelijk geen 4e of 5e plaatsen in het klassement met ritzeges, maar 9e en 10e plaatsen met ritzeges.
Daar zit nogal een wereld van verschil tussen.


Overigens denk ik dat er nog steeds meer mensen zijn die Boogerd herinneren om La Plagne dan om zijn 5e plek in de Tour de Dopage, maar dat geheel terzijde.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 10/07/2015 00:27 door El Mik.

Oke dan leg jij de lat dus alleen wat hoger voor de klassentsmannen.
Maar dat betekent dus wel dat je de strijd voor Top 5 wel net zo hoog aanslaat als een ritzege, maar lager dus niet.
Fijn dat je zulke duidelijke richtlijnen hebt.

En hoe zit dat in de laatste 10 jaar? Een etappe-overwinning is naar mijn idee meer waard geworden, juist omdat ze zeldzaam zijn.

Ergens rond plaats 7 - 8 ligt voor mij het omslagpunt waar ik een ritzege van meer waard acht dan een goed klassement.

Ik zal Booms ritzege van vorig jaar langer en beter onthouden dan de 9e en 10e plaatsen van Lau en Bau.

Ik denk dat Mollema en ten Dam voor buitenlanders hele kleurloze aanklampers zijn, zoals wij naar Monfort en Zubeldia kijken.

Logisch: in het land der blinden is eenoog koning. Dankzij het Rabowielerplan is de aandacht in de opleiding op ronderenners gelegd en dat heeft de laatste jaren weer opvallend veel Top 10 plaatsen opgeleverd, zoveel zelfs dat ze minder gewaardeerd worden. Dat een tweede Top 10 plaats voor Mollema minder gewaardeerd wordt dan de etappezeges van Weening en Boom kan ik begrijpen, maar het is niet terecht. In een grote ronde gaat het mijns inziens om het klassement, etappes zijn bijvangst. Er zijn ook twee keer zoveel kansen op een etappezege dan om Top 10 te rijden. In de Nederlandse Tour-geschiedenis zijn er ook véél meer dagzeges behaald dan Top 10 plaatsen. Ik juich om iedere NL-zege, maar (zelfs) ik vind Top 10 plaatsen in grote rondes belangrijker (en daar juich ik dan ook voor)..

Dat komt omdat het zo lang geleden was dat we een etappe wonnen én omdat het een hele mooie heroïsche etappe was. Dit lijkt me niet een representatieve etappezege om je mening mee te onderbouwen dat bij plaats 7-8 voor jou het omslagpunt ligt.

In de worldtour wordt een etappezege met 20 punten beloond en een 10e plaats in het eindklassement met 50 punten.
PCS geeft 100 punten voor een rit en 200 voor een 10e plaats in het eindklassement.
CQ geeft 20 punten voor een rit en 160 voor een 10e plaats.

Dan ben ik blijkbaar toch niet de enige die een Top 10 in het eindklassement hoger waardeert. Hier op de prik krijg ik soms het idee alleen aan JW een medestander te hebben.

Nee hoor, niet alleen JW. Ik heb hetzelfde gevoel. Ook voor een tiende plek moet je drie weken scherp zijn. Voor een overwinning maar één dag en dan moet het nog meezitten ook.

De 4 zwakkere tandjes pijntjes laten veinzen en dan met 5 ijzersterke tijdrijders alle anderen met 5 nog harder aan gort rijden?

Die zege op La Plagne is één van de meest overschatte prestaties in het Nederlandse wielrennen. Mag ik dat zeggen? Weet ik niet. Doe het gewoon. Boogerd reed een kleurloze tour. Was in die etappe goed genoeg om weg te kunnen rijden en slecht genoeg om geen gevaar te zijn voor de klassementsmannen. Zat met, volgens mij, mannen als O'Grady aan kop. En had het geluk dat de favorieten laat gingen rijden. Toen ze dat deden reden ze in vijf kilometer nog bijna vier minuten dicht, volgens mij. Het is een soort overwinning waarvan de Fransen er elk jaar drie van halen, die we nu al lang weer vergeten zijn allemaal. Boogerd heeft vele dingen laten zien die ik vele malen bijzonderder vind.

Wel mee eens dat ik zesde tot en met negende plaatsen ook niet superveel waarde vindt hebben. Gaat mij om de manier waarop. Hebben ze zich laten zien, of worden ze op zijn Zubeldia's telkens 12e in een bergetappe op twee minuten, wat dan genoeg is voor een tiende plek op achttien minuten achterstand. Kruijswijk in de laatste Giro: heerlijk. Kelderman vorig jaar: idem.

80 bij CQ. Maar dat is scorebordjournalistiek. Bij CQ en het mongoloïde aftreksel daarvan krijg je voor twee tweede plaatsen in etappes meer punten dan voor een overwinning, in de UCI-WT-ranking evenveel. Toch denk ik dat er heel weinig mensen zijn die liever twee tweede plaatsen hebben.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 10/07/2015 09:41 door Walnoot.

Lodjan, jij juicht dan ook twee keer bij twee (Nederlandse) top tien plaatsen op het moment dat ze in Parijs de laatste keer over de meet komen (stel je voor dat je een objectieve kijker bent, dan moet je 10 keer heel goed kijken en juichen!)? Zonder daar een oordeel over te vellen oogt het beeld komisch.

Het is een smaakdiscussie zeker. In topsport draait het echter nog altijd om winnen en elke verdraaiing daarvan (Kristoff moet zich tot klimmer ombuigen want Noorwegen heeft al lang ( nog nooit ?) een renner in de top 25 gehad) oogt wat gemaakt (je hoeft uiteindelijk niet per se te winnen maar wel een echt serieuze indruk hebben gemaakt mee te doen om de zege, en de koers mede te hebben getekend). Om van de sport niet iets al te eentonigs of eenzijdigs te maken moet men ooit het podium hebben bedacht, bespottelijk. Nou ziet men in iets heiligs als de top 10 ook een extraordinaire prestatie (Olympisch diploma, hallo!). Wat volgt?
Kwiatkowski heeft nog nooit top tien gereden in een grote ronde maar zijn pogingen het klassement door elkaar te schudden middels gewaagde coupes, ook al mislukten ze, blijven mij veel beter en heldhaftiger bij als die makke raapschapen die op het Tourtoneel de echo van bewondering weg grazen lang nadat de daadwerkelijke spelers de artiesteningang al hebben verlaten (een bijkomst van het altijd maar mak volgen is dat je je minder ontwikkelt als renner, weigert te spelen met je mogelijkheden: Flappie heeft inmiddels wel een WK en Amstel gewonnen waarvan de eerste een kunststuk in de oefening van het anticiperen was).

Dat is in retrospectief. Natuurlijk kan je met een Bau en Lau-achtige hype op het moment zelf een gevoel aanwakkeren die veel meer hoop, verwachting en spanning te weeg brengt dan een enkele ritzege. Maar dat was een uniek iets, beiden hebben inmiddels aangetoond zegeloze wagonnen in de schier eindeloos starre trein van klassementwagonnetjes te zijn. Dat er zovelen zijn (die gedurende de laatste week nog opschuiven van 8 naar 7 of zakken van 9 naar 12) maakt ook dat het daadwerkelijke klassement zo vaak zo vroeg op slot zit. Als iedereen van zinnen was ook echt wat te winnen en daarmee riskeren te verliezen zouden zo ontzettend veel grote ronden voor ons zoveel aantrekkelijker kunnen zijn.

Daarmee is het niet alleen minder belangrijk dan een schier onbeduiende ritzege, het is zelfs kwalijker, bijna boosaardig, ons kijkplezier zo te vergallen. Hang those fucking DJ's! (cause the monotome sounds they constantly play tells us nothing about our lives of bicycling on hillsides desolate?)

Goed verhaal !
Persoonlijk vind ik het vrij bizar dat vooral de laatste jaren bij steeds steeds meer Nederlandse prikkers een trend waar te nemen is waarbij een willekeurige etappezege (of zelfs een poging daartoe, die resulteert in een plaats bij de eerste drie) hoger gewaardeerd wordt dan een plaats bij de toptien in de eindrangschikking !

Het wezen, de kern, van een meerdaagse ronde is m.i. nog steeds de strijd om een zo hoog mogelijke positie in het eindklassement. En niet een rijtje van elkaar verschillende eendagskoersen, die los van mekaar staan.
Renners die zich de meeste dagen sparen om slechts twee of drie dagen voluit voor de dagzege te gaan zijn voor mij de echte "pelotonvulling", aan de echte koers doen ze niet mee. Voor een puntentrui of bergtrui moet je al heel wat meer doen !

Elke Tour gaan er toch wel een dertig renners van start met een goed klassement als hoofddoel. Met het aantal knechten dat ze meenemen om dat doel te bereiken vormen ze de ruggengraat van het peloton. De anderen zijn m.i. randverschijnselen, mooi om de dag op te leuken.
Het elke dag weer, op elk terrein en bij alle weersomstandigheden, attent moeten rijden voor een goede klassering, is toch van heel andere orde

Hear hear.

En die Fransen a la Riblon en Feillu zijn dan nationale held, terwijl de kleurloze Fransman die een aardig klassement in de kantlijn rijdt zoals een Le Mevel of Goubert al vrij snel weer vergeten is.
Zo werkt het nu eenmaal, het gaat er niet om welke prestatie rationeel gezien groter is. Sport is emotie en zeges roepen nu eenmaal emotie op.

Overigens werd Boogerd "gewoon" 12e in die Tour, dat is puur rationeel geredeneerd ook maar een verwaarloosbaar verschil met een 10e plek.

Ik reageer alleen maar omdat de klassementen die Rodriguez heeft gereden (en dus de verhouding tot zijn ritzeges) onvergelijkbaar zijn met de klassementen die Gesink en Mollema dit jaar kunnen rijden.

Er is geen duidelijke harde grens. De ene ritzege is de andere niet en ook de ene 7e plek is de andere niet.

Dat is een prima verklaring voor wat ik omschrijf.

Neemt niet weg dat we in NL in de laatste 10 jaar etappezeges (in grote ronden) heel zeldzaam hebben zien worden en top-10-plaatsen eerder hebben zien toenemen. dan volgen, ook in de beleving, gewoon de wetten van vraag en aanbod. Schaarste maakt duurder, overvloed geeft iets minder waardering.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 10/07/2015 11:47 door Andere Peter.

ligt voor mij

Ik geef alleen mijn eigen beleving aan. Ik besef dat dit voor elk individu anders zal zijn.

Door die punten één op één te vergelijken verlies je uit beeld dat iemand die voor etappes gaat 20 kansen heeft. En daarbij óók nog een goed klassement kan rijden. Zie Kruijswijk in de Giro. Hij is echt niet plots al zijn AK-punten kwijt doordat hij in de aanval gaat. Integendeel zelfs.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 10/07/2015 11:45 door Andere Peter.

Een dagzege heeft toch een beetje de uitstraling van een troostprijs, een tussendoortje, een reden voor de feestvierder om een extra kratje aan te rukken. De echte mannen strijden 21 etappes lang voor de hoofdprijs, en ik geniet als er een of twee Nederlanders op dat wereldniveau enigszins in de buurt van de grootsten kunnen blijven in deze drieweekse "lijdensweg." Tot nu toe, Mollema en Gesink dus !! Knap, heel knap.

Als de maatstaf juichen is dan kunnen we beter elk weekend carnaval gaan vieren. Leuk hoor, als Tim Wellens of Wilco Kelderman ergens in deze drieweekse wedstrijd in een bergetappe een voorsprong "krijgt" van 10 minuten, in een kopgroepje (zonder Costa of soortgelijken), om dan een overwinning op te strijken vlak voor de aanstormende klassementsmannen. Jawel, dit soort overwinningen komen tot stand doordat het belang van het klassement vele malen groter is dan het schier anonieme tussendoortje. Troostprijzen zijn immers voor de kleintjes. Zelfs Sagan moet zich in deze hiërarchie schikken: eerst de hoofdmaaltijd van de kopman dienen en dan misschien het toetje van een dagsuccesje naar binnen werken.

Ik vind een etappeoverwinning een hele vette troostprijs, maar uiteindelijk goed het om de gehele tour te winnen. Een top 10 notering komt daar het dichste bij en geeft aan dat je 3 weken op top niveau hebt gefietst. Dus in de hierarchie wat mij betreft een grotere "prijs". Wat brengt in de UCI ranking overigens meer op? Een ritoverwinning of top 10 notering?

de hoofdprijs... dat is wel een andere categorie renners dat daarvoor rijd dan Nederlandse en Belgische ronderenners.
Je kan een Rodriguez niet gaan vergelijken met renners die met heel veel moeite en ook geluk, ergens 12 a 25e stranden
Als je een Tour krijgt waar weinig echte klimmers en favorieten uitvallen, word het echt wel heel hard afzien om een 15e stek te halen voor Nederlandse renners (Belgen hopen daar niet eens op).
Als renners die ook capaciteit hebben om te winnen en daartoe een grote kans hebben, en een paar plaatsen in het klassement riskeren, moeten ze dat ook doen als ze vrijwel zegezeker zijn. Een renner voelt en ziet dat in de gegeven situatie.
dat alles wegcijferen voor een 15e plaats en eindigen met enkel in de schaduw aanklampen om hoe dan ook dat 15e plaatsje veilig te stellen (wat financieel geen vette is)... hypotikeren zichzelf.
Van een Gesink, Mollema en Kelderman, ook een Kruiswijck weet je dat ze soms kansen hebben om ritwinst te boeken. vaker dan de gemiddelde andere starter, maar moeten wel heel veel geluk hebben en geen slechte dag om een top 12 te halen. En ze kiezen altijd voor ritwinst als het kan, ook al verliezen ze daardoor een plaats in het klassement. Gewoon omdat dat veel rendabeler is , ook voor hun carriere.
een Ten Dam kan je ook niet vergelijken met bovengenoemden.... die heeft minder winstkansen, maar is algemeen wel een steengoed renner die telkens door zijn ervaring de meubelen goed weet te redden en zich in de kijker fietst. Als hij kiest voor een klassement zonder ergens wat te wagen, is dat perfect re begrijpen.
Mollema en ten Dam zijn ook renners die 20x sterven en niet aflaten, wat het publiek - en niet enkel in Nederland - heel graag ziet. dat maakt ze erg populair.

algemeen weten die renners zelf ook wel waar het schip ongeveer gaat stranden. het is vaak de media die de zaak zo opblaast en verwachtingen creeert die niet inlosbaar zijn naar het publiek toe,

Vals argument. Sagans kopman heeft de Tour gewonnen. Is de beste ronderenner van zijn generatie. Maakt kans om de Tour te winnen. Het gaat daarbij dus niet om de afweging top-10 om etappezege. Maar om de afweging eindzege/etappezege. Tsja, die afweging betwist niemand hoor.

Khebhiereffgeenzinan.

.

Volledig eens met je Bromerta ,ze doen er alles aan om in het spoor te blijven ,offeren zich 3 weken lang op door aan de limiet te koersen.
Dat een team in hun dienst staat om te vechten voor hun klassement en deze zo af en toe mogen proberen voor een ritzege te gaan zegt natuurlijk ook wel wat.
Het juichen argument slaat natuurlijk nergens op ,juichen staat niet gelijk aan ergens van genieten of trots op zijn ,althans niet in mijn beleving.



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 10/07/2015 13:15 door Eazster.

Makkelijk hoor, eerst lulkoek verkopen en dan nu lekker ontwijken.

simpel rekensommetje :

jij rijd mee, in de laatste 4 dagen sta je 9e, maar de favorieten bekijken elkaar in de finale, jij wil aanvallen.
je ziet dat je een hele vette kans maakt op ritwinst, maar je kan morgen 3 minuten verliezen en 11e worden in het AK.
dan ga je toch gewoon voor de ritzege ? die 2 of 4 plaatsen dat je wegzakt maken ook niets meer uit.

je pakt de buit, daarmee drijf je je waarde op, de ploeg gelukkig alsook het peroneel en sponsor. Tegelijk zet jij jezelf in de picture en als je binnen 1 a 2j einde contract bent, is die zege nog niet vergeten.
idem het publiek zal dit beter onthouden wat bijdraagt aan meer algemene bekendheid. de slotsom is alleen maar plus en niet min.
wie hier gaat rekenen en een zekere ritzege aan zich laat voorbijschieten om misschien !!! 9e te worden, is niet goed bezig.. voor hetzelfde geld verlies je toch tijd en heb je niets.
Dat is exact wat bepaalde renners uit Nederland moeten doen, als de kans zich aandient.



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 10/07/2015 17:07 door cyclingfreakske.

Hey Prikdude, my charming man (punctured bicycle), bedankt voor je reactie. Je moet juichen voor een Top 10 plaats natuurlijk niet te letterlijk nemen. De waardering en blijdschap zijn groter. Een etappeoverwinning geeft een korte maar hevige juichreactie, maar een Top 10 plaats bereiken is drie weken meeleven en genieten.

Dat zeg ik (ergens hieronder).

Ik denk toch dat dat nu niet meer zal gebeuren. Ik denk dat ze heel veel aandacht zullen krijgen als ze langdurig met 4 of renners blijven doorfietsen. Geen aandacht voor goede prestaties, maar wel positieve aandacht, en daar gaat het de sponsoren om.

Bedoel je PDM tijdens de intralipid affaire? Dat was natuurlijk behoorlijk negatieve aandacht.

ja idd... ze beweerden dat het op intralpid ging. Was ook gebruikt alleen waren de dosis zo klein dat het niets uitmaakte. En ze konden daar niet ziek van zijn. Er werd eens stevig mee gelachen bij heel wat artsen in het wielermillieu.
Kelly was behoorlijk boos, hij heeft nooit wat gezegd maar liet ooit de opmerking ontvallen in de gangen van het hotel " hadden die klootzakken maar nooit gaan experimenteren bij bepaalde renners", Hij zat in bloedvorm.en razend.
een soortgelijk probleem had ook Ulrich bij Telecom,.... men had de dosis vele malen te hoog gegeven, wat na een paar dagen een vergiftiging veroorzaakte. heeft toen een week met koorts rondgefietst, kwam er later wel helemaal door en zette nog knappe prestaties neer. (toen streed 80% van dat peleton met gelijke wapens : epo, die Tour reed Riis reed op een bepaald moment met een hematocriet van 61% rond en kreeg de bijnaam monsieur 60%)



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 10/07/2015 23:33 door cyclingfreakske.

Oreca moet proberen met allen die nog in koers zijn, aan te komen en de schade te beperken. de afstand is 27.5km dus ik verwacht niet dat ze op een tijdlimiet gaan botsen.
zoals de zaken nu staan, denk ik dat SKY als een favoriet mag gezien worden. QS is de motor van het team kwijt, zal waarschijnlijk op plek 3-4 stranden.

Ik vind je standpunten ook heel redelijk. Waar we uiteengaan betreft vooral een kwestie van smaak.