Tom Dumoulin

Vakantie of hoogtestage: [twitter.com]

Blijft zonde dat hij zijn kans niet kon gaan om de gele trui te bemachtigen in de afgelopen Tour.
Is er bekend welk programma hij dit seizoen nog rijdt?

Op het wereldkampioenschap tijdrijden moet een medaille nog wel mogelijk zijn, toch?

Duidelijk geen vakantie toch?

Volgens mij de Vuelta,Sub....
gr

de vuelta wordt het en ik denk dat ie zo boos is dat hij een rit gaat winnen daar, dat wordt hoog tijd.

Vuelta in ieder geval, de Eneco Tour komende week was in ieder geval te vroeg.
Na de Vuelta zal hij wel richting de States aan voor de drie WK's.

Ik geloof dat hij de enige Nederlander is, die dit jaar 3 x een Pro Tour koers heeft gewonnen.

Sterker nog, de enige met meer dan 1. De andere NL-zeges in WT zijn van Poels en Wippert (if I recall correctly). Mag nog wel wat bij eigenlijk.

NB: typisch is wel dat Dumoulin niet eerste Nederlander in WT-stand is daarmee. De gevoelsmatig dit jaar ietsje teleurstellende Mollema heeft dankzij zijn ereplaatsen in met name Tour en Tirreno vooralsnog de meeste punten als Nederlander.

Ook 6e in San Sebastian uiteraard.

2e TA ,7e TdF en 6e San Sebastiaan....Kan je nog steeds mee thuis komen,vind ik
Was op weg naar top3 Baskenland, viel...waardoor ook de Ardense 3-luik in het water viel...
gr

Da's waar. En indirect door dat laatste ook de Dauphine (rug).

Mollema was goed bezig tot aan die val in Baskenland.

i.t.t. vroeger, is NL dit jaar vooral sterker in de breedte. 6 man in de WorldTour-top-50, alleen Spanje (7) doet het beter.

Nederland is de laatste jaren al sterk in de breedte Leon, maar geen uitschieters aan de top helaas.

Dumoulin en Terpstra zijn eigenlijk de enige Nederlanders die wel eens wat winnen op hun specialiteit. De enige NL'se wereldtoppers



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 05/08/2015 13:13 door Keuteberg.

En heel misschien zelfs daardoor een wat mindere Tour dan mogelijk, hoewel dit ook heel goed z'n topniveau zou kunnen zijn geweest. Maar in die sneeuwrit in de Tirrenico leek hij een stap(je) in niveau gemaakt te hebben als beste van de rest achter Quintana...

Keuteberg Schreef:
-------------------------------------------------------
> Nederland is de laatste jaren al sterk in de
> breedte Leon, maar geen uitschieters aan de top
> helaas.
>
> Dumoulin en Terpstra zijn eigenlijk de enige
> Nederlanders die wel eens wat winnen op hun
> specialiteit. De enige NL'se wereldtoppers

Dat er maar een paar NL-ers zijn die wel eens wat winnen is toch al een jaar of 20-25 zo? Echte wereldtoppers hebben we sinds de tijden van Van Poppel en Rooks/Breukink niet meer gehad, op Boogerd en een paar jaar strakarmbandje na.
Maar nu zit achter die paar man een vrij grote groep van renners die in grote koersen ook regelmatig de top-10 halen, en dat groepje is vele jaren lang een stuk kleiner geweest.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 05/08/2015 14:36 door Leon.

sijbriskie Schreef:
-------------------------------------------------------
> En heel misschien zelfs daardoor een wat mindere
> Tour dan mogelijk, hoewel dit ook heel goed z'n
> topniveau zou kunnen zijn geweest. Maar in die
> sneeuwrit in de Tirrenico leek hij een stap(je) in
> niveau gemaakt te hebben als beste van de rest
> achter Quintana...

Eens
gr

Ik heb liever één winnaar dan een groepje sterk in de breedte.

Uiteindelijk onthouden mensen de winnaars.
Hoe degelijk en verdienstelijk de prestaties van die anderen ook mogen zijn.

Vraag me af of dat wel zo is.

Van Bon, Hoffman, Knaven, Den Bakker, Kroon etc haalden ook zo hun top 10 klasseringen bij elkaar en in die tijd wonnen we ook vaker etappes. Alleen in de klassementen was er toen niks behalve af en toe Boogerd.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 05/08/2015 14:45 door El Mik.

Eens. En dat heeft (o.a.) het Belgische wielrennen dus al jaren voor op Nederland. Terwijl de groep subtoppers in B misschien wel kleiner is dan in NL,rijden in Belgie al jaren achtereen steeds wel 1 of 2 winnaarstypes rond. Na Museeuw/Tchmil/Peet was er Boonen, toen Gilbert, en Van Avermaet pakt die rol ondanks z'n vele 2e plaatsen nu ook op.

Wel een leuke discussie over 'winnaars' en 'sterk in de breedte'. Er zijn natuurlijk wielerlanden met relatief extreem veel winnaars. Zoals Duitsland en Noorwegen. In de breedte zwakker dan Nederland, maar pakten de laatste tien jaar veel meer prijzen. Is dat het pure geluk van een aantal toptalenten, of zit er meer achter?

In het tennis heb je Zwitserland. Geen groot land, ook geen groot tennisland. Hebben minder top-200 spelers dan Nederland. Maar met Hingis, in mindere mate Patty Snyder, Federder, Wawrinka en de nu opkomende Bascinsky (halve finale Rolland Garros) wel altijd toppers die wij niet hebben. De Belgische damestennissers zijn hier ook een voorbeeld van.

Is Nederland dan een land met minder winnaarsmentalitiet? Nee hoor. Anders eindig je niet vrijwel altijd in de top-10 van de medaillestand op zowel zomer- als winterspelen. In andere sporten hebben we juist relatief zeer veel winnaars. In het zwemmen bijvoorbeeld met VDH, De Bruijn en Kromowidjojo. We zijn bij lange na niet het zwemland dat VS of Australië is, en toch brengen we talenten voor op zeer sterk bezette nummers waar iedereen jaloers op is. In het zwemmen zie je juist dat België in de breedte goed meedoet, het ook heel serieus neemt, Nederlandse trainers aantrekt, maar gewoon (sinds Fred Deburggrave) geen echte winnaars heeft.

Er zijn genoeg andere sporten waarin we succesvol zijn, zonder dat we in de breedte het sterkste land zijn. 1e en 2e op WK BMX, wereldkampioen veldrijden, beste darter ter wereld, Daphne Schippers, finale WK waterpolo en dan vergeet ik nog heel veel...

Ik denk niet dat het met onze mentaliteit te maken heeft, maar dat het iets is dat specifiek bij het wielrennen ligt. Te conservatief qua trainingsmethodes? Niet streng genoeg voor jonge talenten? Bij het aantrekken van talenten richting een profploeg te veel de nadruk leggen op brave teamplayers? Ik weet het niet...

Individualisme, daar zijn we in Nederland niet zo goed in. Collectiviteit, daar wel in. Heeft alles met onze cultuur en geschiedenis te maken. Zo werkt onze maatschappij, bedrijfsleven, overheid en werknemers ineen.

De start van een grote ronde, een sprinttrein, een ploegentijdrit, waaierrijden, het zijn puur collectieve efforts. Ook een goed klassement rijden vereist een sterk team. Vrijbuiten en afmaken, dat doe je in je eentje. Dat vereist een overlevingsdrang die wat vaker voortkomt in een ander type maatschappij. Daar hebben we er niet zoveel van. Terpstra is de enige, maar die voelt zich niet zo thuis bij ons en als we het over een WK-ploeg hebben op een parcours waar hij de enige is die tot de kanshebbers behoort, gaan er stemmen op om hem juist helemaal niet te selecteren.

Totaalvoetbal: we gaan prat op die collectiviteit (en we overdrijven het). Volleyballers in de Bankras. Zelfs onze kakkers gaan collectief hockeyen en blijven middelmatige individuele tennissers.

(Uiteraard hebben we wel eens goede individualisten. Onze welvaart (sportresultaten zijn gerelateerd aan het nationaal inkomen) staat er garant voor dat er af en toe een paar verschijnen in de categorie Epke Zonderland, Dafne Schippers, Pieter van de Hoogenband, etc).

Het is zelfs zo, dat we bijna nooit wat wonnen. Vanaf 1935 (toen we internationaal een beetje gingen meedoen) zitten we min of meer op hetzelfde niveau als nu. De enige aberratie is de periode van pakweg 1975 tot pakweg 1990 (ruim gerekend). Zeg maar van Raas/Kuiper/Knetemann, via Lubberding, Winnen, Van de Velde, Van Vliet, Van der Poel, tot Rooks/Theunisse/Breukink. Het probleem is een beetje dat ons collectieve geheugen denkt dat die periode normaal was.

Ik weet niet of dat de verklaring is. We eindigen hoog in de medaillestanden op Olympische Spelen omdat we toch elke keer weer relatief veel echte winnaars hebben. Aan jouw lijstje kun je heel wat namen toevoegen, mensen met ook echt het karakter van een winnaar. Kramer en Wust zijn gewoon unieke sportmensen. Denk ook aan Kromowidjojo (nu wat kilotjes te zwaar, maar staat er volgend jaar in Rio gewoon weer), Van Rijssselberghe (piekt alleen als het echt moet), Max Verstappen en Jeffrey Herlings (heb niets met motorsporten, maar Max is binnen vijf jaar wereldkampioen in de F1 en Jeffrey gaat ook binnen een paar jaar de hoogste klasse in de motorcross domineren), Michael van Gerwen (darts is misschien fysiek verre van een topsport, maar wat Van Gerwen keer op keer doet is toch echt wel heel knap. Ook een echte winnaar trouwens, itt tot Barney), Arjen Robben (gewoon de beste speler van het WK voetbal vorig jaar), Marianne Vos natuurlijk, Mathieu van der Poel is ook een bijzondere, Niek Kimmann ook, dan heb je een judoka als Kim Polling, wereldkampioen Sjinkie Knegt, de inmiddels gestopte Nicolien Sauerbreij. En dan vergeet ik er nog heel wat.

Ik denk dat het een probleem is dat we bij het wielrennen moeten zoeken. Even gissen (en enorm generaliseren): misschien is wielrennen in Nederland te veel een sport die wordt beoefend door mensen van wat betere komaf, in vergelijking met bijvoorbeeld België, terwijl het vaak mensen uit de onderste klasses zijn die meer straatvechtersmentaliteit hebben.

Niet de aberratie Jo de Roo vergeten hè? Om over aberratie Jan Janssen maar helemaal niet te zwijgen...

En Zoetemelk won toch ook wel eens wat?

In de jaren '50 en '60 wonnen Nederlanders ook véél meer grote wedstrijden dan nu.

Jij noemt die twee veelwinnaars, maar zij hadden tijdgenoten als Geldermans, den Hartog en Post die ook wat leuke koersjes hebben gewonnen.. en daarvoor had je Wim van Est die in zijn eentje al bijna evenveel noemenswaardige overwinningen behaalde dan het hele Nederlandse wielrennen in de laatste 10 jaar bij elkaar.

Ja de sport is internationaler geworden en bla bla bla, maar het is onzin om net te doen alsof het altijd zo matig is geweest als nu op een korte succesvollere periode na.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 07/08/2015 16:08 door El Mik.

Natuurlijk niet vergeten. Net als Theo Middelkamp en Wim van Est. En Erik Dekker en Niki Terpstra. Ik heb toch niet gezegd dat er buiten de periode 1976-1990 helemaal niks werd gewonnen? Juist jouw voorbeelden geven aan dat al die decennia tamelijk stabiel zijn. De aberratie is de periode 1976-1990. Niet omdat dat de enige periode is waarin werd gewonnen, maar omdat er in die periode extreem veel werd gewonnen.

(Zoetemelk heb ik bewust weggelaten omdat hij door teveel generaties heenloopt. Hij hoort bij de topperiode van het NL wielrennen. Maar ook bij de periode daarvóór. Er is een breuklijn midden Jaren '70. Maar Zoetemelk stond al in 1970 aan de top en bleef daar tot 1985)



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 08/08/2015 08:26 door Andere Peter.

Je vergist je in je verklaring van onze hoge stand in de rangschikking van OS. We eindigen daar niet hoog omdat we zoveel goede individualisten hebben. We eindigen daar precies waar we horen op basis van ons nationaal inkomen. Daaraan is die medaillestand bijna volledig gekoppeld. Met een paar kleine correcties voor sportsmindedness en voor totalitaire staten (China, Rusland, Cuba/boksen, voorheen DDR).

Heel veel van de individuen die je noemt moesten juist naar het buitenland om zich te ontwikkelen of kennen een enorme buitenlandse invloed. Je komt trouwens ook al snel in de niche-sporten terecht, zeg. Met 16 miljoen kapitaalkrachtige welvaartstaters scoor je altijd wel ergens, hè?

Je opmerking over klassen snijdt wel houdt hout denk ik.



3 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 08/08/2015 20:09 door Andere Peter.

Andere Peter Schreef:
-------------------------------------------------------
>
> Je opmerking over klassen snijdt wel houdt denk ik.

Ik snap er geen houdt van.

Oeps... Thanks.

Niet meer na een lang nacht vluchtig op de prik reageren denk ik.