Onrust bij Giant Alpecin?

Gisteren las ik het bericht over Carter Jones die middenin het seizoen stopt bij Giant Alpecin vanwege 2 ongelukken en 'persoonlijke redenen'.
Onlangs stopte Caleb Fairly onverwacht.
Het plotselinge stoppen van Daan Olivier vorig jaar herinner ik me ook nog goed.
En vergeet ik niet nog meer namen...?
Ik vind vooral dat middenin het wielerseizoen stoppen wel erg vreemd.

Dan hebben we de 2 grote mannen - Kittel en Degenkolb - waar het voor de opkomt van Barguil en Dumoulin echt om draaide, die na elkaar vertrekken.
Ook wel erg vreemd wanneer je jezelf profileert als Duitse ploeg.

Wat is er aan de hand? Is dit een proces zoals elke ploeg die doormaakt van wisselende namen en een veranderend profiel? Of is er onvrede?

Oké, een wat speculatief item, maar ik probeer een lijn te ontdekken.

Zelfs Koen de Kort gaat weg.

Ik zou het stoppen van Olivier, 13 maanden terug alweer, en los van zien.
Maar die Amerikanen zijn hier met veel verwachtingen gekomen, bleken daar niks van te kunnen waarmaken en hebben dus de keuze tussen terug in de marge in de USA te gaan fietsen of zich te gaan richten op hun maatschappelijke carriere. Voor dat laatste hoef je dan niet te wachten tot je contract afloopt. Lijkt me niet dat dat met onrust in de ploeg te maken heeft.

Wat natuurlijk in het algemeen wel zal knagen bij veel renners is de totale omslag in de ploeg. Twee jaar terug gaf de teamleiding nog aan dat de ploeg eigenlijk een One Trick Pony was: voor alle mogelijke koersen had men een geschikte sprinter in huis, die bijna een hele ploeg in dienst kreeg. Enkele individualisten mochten hun eigen kans gaan.
En nu zijn eind dit jaar alle goede sprinters weg, is de ploeg gebouwd rond enkele ronderenners, en rijden de voormalige sprinttreinknechten voor spek en bonen mee. Dat steekt, denk ik.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 25/06/2016 23:12 door Leon.

Ik denk toch vooral toeval.

Van Amerikanen is het bekend dat ze vaak slecht aarden bij een Europese ploeg, zelfs Chris horner had er veel last van. De cultuur is hier in veel opzichten toch heel anders en Amerikanen zijn i.h.a. nou eenmaal heel erg naar binnen gericht.

Van Kittel liep het contract af en die had zich natuurlijk niet bepaald geliefd gemaakt bij de ploegleiding in zijn laatste seizoen met zijn wanpresteren, al dan niet veroorzaakt door mentale of fysieke problemen. De daaruit ontstane wrevel maakte het voor beide partijen makkelijk uit elkaar te gaan.

Van Degenkolb weet ik het niet precies. Zijn contract loopt volgens mij ook af en waarschijnlijk krijgt hij gewoon een fantastische aanbieding van Trek - waar veel budget over is omdat Cancellara vertrekt - waar hij geen nee tegen kan zeggen.

Amerikaanse renners die hun eigen verwachtingen te hoog mleggen en ermee kappen, komt vaker voor dan we denken.
Hetzelfde zien we ook bij de elite z/c en de beloften... Canadezen en Amrikanen komen naar Europa, denken hier eens gauw alles op een hoopje te rijden, en na 6 a 18 maanden, gaan ze helemaal ontgoochelt naar huis..... ze zijn zeer vaak niet opgewassen tegen het niveau van hier, en de trainingen die ze moete nvoldoen zijn ze vaak ook niet gewoon. Heb zo bij de elite z/c en de beloften er al zeer veel weten huiswaarts keren.

Bij de profs is die stroom minder maar zij die naar Europa komen falen meestal, en herorienteren hun weer naar de USA, of stoppen er 1 a 2j mee...soms ook helemaal.

Giant zie ik nu nog altijd geen rondeploeg hebben, nadeel is dat ze die switch zo hard willen doorvoeren dat ze een ploeg voor bijna niets meer hebben.
ik vrees dat het dik centen leggen word voor TD zijn team bij elkaar te krijgen... anders kan TD beter naar elders gaan wil hij weer niet alleen zittten zoals in de Vuelta.

van Horner zou ik dat zo direct niet zeggen.... hij was en is echt een vreemde vogel, maar in tegenstelling tot wat de meesten denken, past hij zich overal goed aan. Hij heeft niet dat typische heimwee gevoel zoals vele US renners.
Het is een beetje door zijn introverte karakter en zijn vreemd overkomen, dat hij idd de indruk geeft zich moeilijk aan te passen.. Dat is enkel schijn.

[www.nrc.nl]

Je kan nou niet zo stellen dat Amerikanen slecht aarden in ploegen van bij ons, Zabriskie, Hamilton, Landis en Lemond presteerden toch best wel goed en kwamen tevreden over, en dat zijn enkele voorbeelden, en ook uit andere sporten (ijshockey, ook een voorbeeld) kende ik persoonlijk Amerikanen die zich prima thuis voelden en goed in de groep functioneerden. Verstandiger om culturen en volken niet te veralgemeniseren qua instelling en gedrag.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 26/06/2016 01:46 door Massimo.

Ik denk gewoon dat het de schuld van Sam Oomen is...
gr

Interessante analyse Leon, zo had ik het niet bekeken. Het plezier van de knecht.

dat ene zinnetje duid dan enkel op een kleine periode in zijn carriere, een paar jaar bij FDJ... daar zijn er wel meer op hun moeder gaan roepen.
we vergeten wel even dat hij later bijna nooit in de VS was en diverse huizen bewoonde in Europa, en zijn carriere ook bergop ging. Heimwee was ver weg.
Hij gaf leter nooit te kennen last te hebben van heimwee en een echte wereldburger te zijn, gezien ze vroeger ook vaak verhuisden in zijn jeugd en hij jarenlang in Europa leefde op diverse plaatsen.
Maar FDJ in het begin echt een heel moeilijke tijd was voor hem.

Laat duidelijk zijn dat Madiot en Horner flink botsten, omdat beide karakter lijnrecht tegenover elkaar staan.
Madiot was ook geen lieverdje, en stond bijna wekelijks de renners hiun huid vol te schelden, al brullend.... madiot.. jaren de gek van dienst, dat is algemeen geweten.
Madiot heeft ook vaker Horner openlijk via de media aangevallen met bakken negatieve kritiek .... als ploegleider doe je dat normaal niet en hou je problemen binnenkamers.

Heeft niks te zien met veralgemenen van cutluur etc...
je kan er niet onderuit dat de instelling in de Amerikaanse sportmiddens, vooral eentje is waar de atleet veel en veel te veel word opgehemeld, en ze zo voor ee nstuk het veel te makkelijk gaan inschatten.

hetgene wat ikzelf ook al lang zie bij beloften en jonge elite z/c die hun weg naar het profbestaan zoeken en uit de USA en Canada komen.....
ze hebben allemaal grote problemen met de aanpassing van trainen en de totale opoffering, en waarom wij niet zo snel tevreden zijn als het goed draait en je toch nog op foutjes wijst... ze snappen het vaak niet, omdat ze uit een winner-cultuur komen waar vaak op een wolk worden gezet..
dat maakt de schok voor hun des te groter, en daarom haken er heel veel al af voor alles nog begint.
Idem jonge US profs hebben dat...... Al is sinds Axel Merckx zijn werk, menig Amerikaans renner al van zijn wolk gehaald.
Zijn aanpak wijkt ook af dan die van de Amerikaanse collega's, die nog altijd teveel de renner de "hero" status geven me tde nodige arrogantie.