Welkom!
» Log in
» Registreer een nieuw account
103e Tour de France 2016 - etappe 1 Mont-Saint-Michel - Utah Beach - Mairie du Mont 188 km -
Gepost door Cecchini
Eindklassement Tour de France 2015
1 Chris Froome Team Sky 84:46:14
2 Nairo Quintana Movistar +1:12
3 Alejandro Valverde Movistar +5:25
4 Vincenzo Nibali Astana +8:36
5 Alberto Contador Tinkoff +9:48
6 Robert Gesink LottoNL +10:47
7 Bauke Mollema Trek +15:14
8 Mathias Frank IAM Cycling +15:39
9 Romain Bardet AG2R +16:00
10 Pierre Rolland Direct Énergie +17:30
Startlijst Tour de France 2016
[www.procyclingstats.com]
1e etappe Mont Saint- Michel - Utah Beach- Sainte Marie-du-Mont 188 km
Vertrek 12.20 uur - aankomst ongeveer 17.15 uur
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 01/07/2016 14:01 door Cecchini.
Daan de Groot
Twee jaar geleden greep ik de Vuelta aan om de geschiedenis van de Nederlandse wielersport in die Ronde onder de aandacht te brengen. Vorig jaar kreeg de Giro van mij een geschiedkundig sausje toebedeeld, en dit jaar wil ik met jullie toestemming de trilogie vervolmaken met Nederlands getinte verhalen uit de Oude Doos die de Tour de France heet.
Allereerst is De Tour van 1955 aan de beurt. Deze werd gewonnen door Louison Bobet voor de Belg Brankart en Charly Gaul.
Dat oude verhalen vaak uit de categorie Visserslatijn zijn laat de etappewinst van Daan de Groot in de Tour van 1955 (van Millau naar Albi) maar weer eens nadrukkelijk zien.
In Wikepedia las ik namelijk het volgende verhaal :
" Zijn bekendste overwinning haalde Daan de Groot in de Tour de France van 1955, toen hij debuteerde in de Nederlandse ploeg van Kees Pellenaars. In de 13e etappe van Millau naar Albi werd hij eerst zo door de hitte bevangen dat hij uit het peloton gelost werd, en in een veld koolbladeren plukte om zijn hoofd tegen de brandende zon te beschermen. Daarna zette hij de achtervolging in, haalde het peloton in en demarreerde meteen. Er volgde een solo van 150 kilometer; op de streep had hij een voorsprong van 20 minuten en 31 seconden.".
M.a.w. een irritant hoog Abdel Zaaf gehalte.
Op wielrennen.blog.nl werd de heroische etappe winst gelukkig genuanceerd.
"Hij werd beroepsrenner en in 1955 debuteerde hij in de Tour, met die overwinning in de etappe Millau-Albi. Het was een wandeletappe en het was zeer heet. Net als gisteren. Daan begon aan een lange solo en toen hij in Albi gefinisht was moest het daar aanwezige publiek 21 minuten wachten op het peloton dat in een slaapverwekkend tempo de rit afwerkte. In Nederland maakte zijn overwinning meer indruk dan in het buitenland, want iedere renner die getraind is om 150 kilometer lang een gemiddelde van 40 kilometer per uur te fietsen had dit kunnen presteren. Het begrip monsterontsnapping is sindsdien wel onverbrekelijk met zijn naam verbonden ".
De Volkskrant van 1955 had daarentegen weer een heel andere lezing
" De Groot had op 70 kilometer van de meet 13,5 minuut op het peloton. Dertig kilometer later waren het er twaalf. De kenner weet nu: hij consolideert goed, hij heeft de overwinning in principe op zak. De Vries schreef echter: “een lichte hapering in zijn gang… vermoeidheid in zijn ogen.” Volgens De Vries dreigde er een break-down, “maar had De Groot de psychische kracht en het atletisch vermogen om zich op te richten uit zijn depressie.” Op 30 kilometer van de streep had De Groot 13 minuten en hij voegde hier nog zeven aan toe. Vanwaar deze onnodige krachtexplosie? “De wat neerslachtige vluchter veranderde in een juichende winnaar die haast had om zijn triomf te bekronen.” In werkelijkheid hoorde De Groot omroepen dat hij treize minutes had. Hij sprak geen Frans, meende dat de achtervolgers op drie minuten zaten en begon als een gek te rijden."
Gelukkig zijn er ook beelden van deze etappe, maar kunnen het mysterie van deze winst ook niet echt ontrafelen.
[www.youtube.com]
Daan de Groot heeft een relatief korte wielercarriere gekend (1954-1961) waarin de etappe zege in 1955 het absolute hoogtepunt was (hij reed dat jaar voor de Maggi - ploeg hetgeen Cecchini ineens doet snakken naar de groentesoep met ballen van zijn moeder). In 1956 werd hij trouwens 15e in het Eind Klassement van de Tour, hetgeen wijst op een zeker talent. Hij heeft alleen niet alles uit zijn talent gehaald, als ik de verhalen op het internet mag geloven. Zo kwam ik de navolgende getuige verklaring tegen :
" De vergelijking met Daan en Peter Post is juist. Moest Post het van zijn karakter hebben, Daan was een begenadigde klasbak. Als Post één dag niet trainde, had hij meer trainings-achterstand als wanneer Daan een week niet op de fiets had gezeten. Van Daan was ook bekend dat hij in het voorjaar weinig of niet trainde, hij reed zich in de (voorjaars)koersen in forme. Als ik Daan in die tijd weleens in Amsterdam tegenkwam op zijn Locomotief, met holle Stronglight trapas met crankspies en Simplex versnellingsapparaat met de commandeurs zowel voor de pions áchter alsook voor de gearingbladen vóór op het frame gemonteerd, dan grapte hij vaak dat het vuil op zijn fiets nog uit de Tour was. Aan zijn fiets poetsen had hij een broertje dood."
Het prive-leven van Daan is een tranendal geweest. Zijn echtgenote overleed op zijn 41-ste waardoor hij zijn zin in het leven kwijtraakte en besloot om op zijn 48-ste uit het leven te stappen.
Voor nog meer privacy gevoelige gegevens verwijs ik naar deze link
[wielrennen.blog.nl]
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 01/07/2016 15:12 door Cecchini.
Twee jaar geleden greep ik de Vuelta aan om de geschiedenis van de Nederlandse wielersport in die Ronde onder de aandacht te brengen. Vorig jaar kreeg de Giro van mij een geschiedkundig sausje toebedeeld, en dit jaar wil ik met jullie toestemming de trilogie vervolmaken met Nederlands getinte verhalen uit de Oude Doos die de Tour de France heet.
Allereerst is De Tour van 1955 aan de beurt. Deze werd gewonnen door Louison Bobet voor de Belg Brankart en Charly Gaul.
Dat oude verhalen vaak uit de categorie Visserslatijn zijn laat de etappewinst van Daan de Groot in de Tour van 1955 (van Millau naar Albi) maar weer eens nadrukkelijk zien.
In Wikepedia las ik namelijk het volgende verhaal :
" Zijn bekendste overwinning haalde Daan de Groot in de Tour de France van 1955, toen hij debuteerde in de Nederlandse ploeg van Kees Pellenaars. In de 13e etappe van Millau naar Albi werd hij eerst zo door de hitte bevangen dat hij uit het peloton gelost werd, en in een veld koolbladeren plukte om zijn hoofd tegen de brandende zon te beschermen. Daarna zette hij de achtervolging in, haalde het peloton in en demarreerde meteen. Er volgde een solo van 150 kilometer; op de streep had hij een voorsprong van 20 minuten en 31 seconden.".
M.a.w. een irritant hoog Abdel Zaaf gehalte.
Op wielrennen.blog.nl werd de heroische etappe winst gelukkig genuanceerd.
"Hij werd beroepsrenner en in 1955 debuteerde hij in de Tour, met die overwinning in de etappe Millau-Albi. Het was een wandeletappe en het was zeer heet. Net als gisteren. Daan begon aan een lange solo en toen hij in Albi gefinisht was moest het daar aanwezige publiek 21 minuten wachten op het peloton dat in een slaapverwekkend tempo de rit afwerkte. In Nederland maakte zijn overwinning meer indruk dan in het buitenland, want iedere renner die getraind is om 150 kilometer lang een gemiddelde van 40 kilometer per uur te fietsen had dit kunnen presteren. Het begrip monsterontsnapping is sindsdien wel onverbrekelijk met zijn naam verbonden ".
De Volkskrant van 1955 had daarentegen weer een heel andere lezing
" De Groot had op 70 kilometer van de meet 13,5 minuut op het peloton. Dertig kilometer later waren het er twaalf. De kenner weet nu: hij consolideert goed, hij heeft de overwinning in principe op zak. De Vries schreef echter: “een lichte hapering in zijn gang… vermoeidheid in zijn ogen.” Volgens De Vries dreigde er een break-down, “maar had De Groot de psychische kracht en het atletisch vermogen om zich op te richten uit zijn depressie.” Op 30 kilometer van de streep had De Groot 13 minuten en hij voegde hier nog zeven aan toe. Vanwaar deze onnodige krachtexplosie? “De wat neerslachtige vluchter veranderde in een juichende winnaar die haast had om zijn triomf te bekronen.” In werkelijkheid hoorde De Groot omroepen dat hij treize minutes had. Hij sprak geen Frans, meende dat de achtervolgers op drie minuten zaten en begon als een gek te rijden."
Gelukkig zijn er ook beelden van deze etappe, maar kunnen het mysterie van deze winst ook niet echt ontrafelen.
[www.youtube.com]
Daan de Groot heeft een relatief korte wielercarriere gekend (1954-1961) waarin de etappe zege in 1955 het absolute hoogtepunt was (hij reed dat jaar voor de Maggi - ploeg hetgeen Cecchini ineens doet snakken naar de groentesoep met ballen van zijn moeder). In 1956 werd hij trouwens 15e in het Eind Klassement van de Tour, hetgeen wijst op een zeker talent. Hij heeft alleen niet alles uit zijn talent gehaald, als ik de verhalen op het internet mag geloven. Zo kwam ik de navolgende getuige verklaring tegen :
" De vergelijking met Daan en Peter Post is juist. Moest Post het van zijn karakter hebben, Daan was een begenadigde klasbak. Als Post één dag niet trainde, had hij meer trainings-achterstand als wanneer Daan een week niet op de fiets had gezeten. Van Daan was ook bekend dat hij in het voorjaar weinig of niet trainde, hij reed zich in de (voorjaars)koersen in forme. Als ik Daan in die tijd weleens in Amsterdam tegenkwam op zijn Locomotief, met holle Stronglight trapas met crankspies en Simplex versnellingsapparaat met de commandeurs zowel voor de pions áchter alsook voor de gearingbladen vóór op het frame gemonteerd, dan grapte hij vaak dat het vuil op zijn fiets nog uit de Tour was. Aan zijn fiets poetsen had hij een broertje dood."
Het prive-leven van Daan is een tranendal geweest. Zijn echtgenote overleed op zijn 41-ste waardoor hij zijn zin in het leven kwijtraakte en besloot om op zijn 48-ste uit het leven te stappen.
Voor nog meer privacy gevoelige gegevens verwijs ik naar deze link
[wielrennen.blog.nl]
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 01/07/2016 15:12 door Cecchini.
Alles wat u moet weten over de Tour de France 2016
Voorbeschouwing Tour de France /Volkskrant Just Fontein
Het is zover: morgen begint de Tour de France. Drie weken lang trekken de renners door Frankrijk. Wie zijn ook alweer de kanshebbers? Op welke Nederlanders moeten we letten? En zien we Mart Smeets nog ergens? Om uw geheugen op te frissen: een voorbeschouwing.
Laten we voor het gemak gewoon beginnen bij het begin: de eerste etappe waarbij de strijd om de prestigieuze overwinning en de gele trui losbarst. De Grand Départ is in Mont Saint-Michel en eindigt in Utah Beach. 188 kilometer door het prachtige decor Normandië, waar 72 jaar geleden de geallieerden de bevrijding van Europa aanvingen. Voor meer geschiedenislessen verwijzen wij u graag door naar de collega's van de NOS/Sporza/Eurosport (ja, genoeg keuze, zie einde van dit artikel).
Een sprintersetappe dus. Sprinten is voor een groot deel gebaseerd op zelfvertrouwen; de winnaar van deze eerste etappe zal een goede basis leggen voor de rest van de Tour. Wie in ieder geval niet meedoet is Nacer Bouhanni (Cofidis). De sprinter - amateurbokser in de wintermaanden - sloeg vorige week in de nacht voor het Franse kampioenschap een paar luidruchtige dronkenlappen op hun muil en blesseerde dusdanig zijn hand dat hij zich deze week af moest melden.
De topsprinters Marcel Kittel (Etixx-QuickStep), André Greipel (Lotto-Soudal), Peter Sagan (Tinkoff) en Mark Cavendish (Dimension Data) zullen gretig zijn voor geel. Of maakt Dylan Groenewegen de Tour op de eerste dag tot een succes voor LottoNL-Jumbo door naar de overwinning te sprinten? 'Voor een sprinter is het belangrijk dat hij vertrouwen heeft. Nou, dat heb ik nu wel', aldus Groenewegen, nadat hij met overmacht de sprint op het NK won. 23 jaar is hij pas. We zijn benieuwd, want gisteren verscheen hij niet op de ploegenpresentatie vanwege buikloop.
LottoNL-Jumbo
LottoNL-Jumbo, de enige Nederlandse ploeg in de Tour, kreeg een fikse tegenslag te verwerken met het afzeggen van Robert Gesink. Gesink was goed voorbereid en had er voor de Ronde van Zwitserland net een hoogtestage op Tenerife op zitten, om in de Tour zo goed mogelijk in vorm te zijn. Na het zien van de uitzonderlijke prestatie van zijn ploeggenoot Steven Kruijswijk in de Giro had Gesink zelfs weer zin om voor het klassement te gaan. Helaas. Hij is niet snel genoeg hersteld van een zware valpartij in de Ronde van Zwitserland.
Dus nu ligt de druk bij Wilco Kelderman, die zich liever als schaduwkopman had gemanifesteerd. 'Of ik het gevoel heb klaar te zijn om het nu al van Robert over te nemen? Nee', was het antwoord van Kelderman na de Ronde van Zwitserland.
'Eigenlijk zou je me een ontdekker moeten noemen', aldus Kelderman. 'Deze Tour wordt één grote ontdekkingstocht voor mij.'
Over Bauke Mollema (Trek) kunnen we kort zijn, die gaat voor de top 10.
Gele trui
Wie er zeker klaar voor is: Chris Froome (Sky). De te kloppen man. En, als hij op zijn fiets blijft, naar alle waarschijnlijkheid de winnaar van de gele trui. Dat is stellig ja. Maar dan heeft u vast niet gekeken naar Criterium du Dauphiné. Wij wel. Enige zwakte: week drie. Maar zelfs als de graatmagere Brit een mindere dag had...
All aboard the Sky-train
Voorbeelden uit de Dauphiné. Aanvallen op de Col de la Madeleine? Wout Poels reed het gat dicht. Drie minuten achterstand op een slotklim met de leiderstrui in gevaar: Mikel Landa knapte het op. Ook de uiterste aanvallen op de slotdag werden geneutraliseerd door Poels, Landa en Sergio Henao. Precies de heren die ook mee zijn naar Frankrijk.
Om moedeloos van te worden. Zeker voor Alberto Contador. Want de meeste aanvallen tijdens de Dauphiné kwamen van El Pistolero, tweevoudig Tourwinnaar altijd bereid tot een demarrage. 'De Dauphiné was hard, ik miste snelheid, maar ik ben goed hersteld. Ik ben in veel betere vorm.'
We citeren teambaas, de extravagante Russische miljardair Oleg Tinkov: 'Boom boom boom. We fuck Sky anyway.' Dat moeten we nog zien. De hulp voor Contador moet in de bergen komen van Roman Kreuziger en Rafal Majka.
Gevaarlijker is Nairo Quintana (Movistar), vorig jaar tweede achter Froome. De kleine Colombiaan is aanvalslustig, goed in het hooggebergte en zal erop gebrand zijn nu eens af te rekenen met Froome en zijn Sky. Aan zijn zijde onder andere de broertjes Izagirre en natuurlijk Alejandro Valverde, vorig jaar nog derde achter Quintana. Valverde heeft beloofd volledig in dienst te rijden van zijn kopman.
Vincenzo Nibali (Astana), de winnaar van de Giro d'Italia, rijdt toch ook mee? Klopt, maar de laatste keer dat een Giro-winnaar ook de Tour won, was in 1998. Marco Pantani. Andere tijden. Nee, Nibali is mee als knecht voor Fabio Aru, de jonge Italiaan die vorig jaar de Vuelta-zege op de laatste dag afpakte van Tom Dumoulin (dit jaar mee om vorm te kweken voor de Olympische Spelen).
Wie je nog meer kunt invullen in je Tour-pool is het BMC-koppel Tejay Van Garderen en Richie Porte. De laatste was de afgelopen jaren de belangrijkste adjudant van Froome en mag deze Tour voor eigen succes gaan. Porte bewees vorm in aanloop naar de Tour en zou zomaar eens op het podium kunnen eindigen.
De Fransen
We horen het u denken: waar zijn de Fransen. Leuk rijtje namen hoor. Maar (nog) geen echte kandidaten voor het eindklassement denken wij. Thibaut Pinot (FDJ) en Romain Bardet (AG2R) zijn de meest ervaren jongens. En we verwachten mooie dingen te zien van Julian Alaphilippe (Etixx-QuickStep) en Warren Barguil (Giant-Alpecin).
De bolletjestrui
Er komen steeds meer gegevens beschikbaar van renners. Er wordt rondgereden met GoPro's, er wordt getest met real-time hartslag- en wattagegegevens. Veel renners zitten ook op Strava. Zo kun je iedere dag kijken hoe bijvoorbeeld Laurens ten Dam en Wilco Kelderman hebben gereden. Interessante Strava-profielen vindt u in de bijlage
Naast de klimmers die zich ook mengen in de strijd om de gele trui tippen we hier vedergewichten als Majka (die de trui in 2014 won) en Joaquim Rodriguez, oude vos, die niet sterk genoeg meer is om mee te doen voor het algemeen klassement, maar toch zeker nog uitstekend omhoog komt.
Ook prima klimmers: Rui Costa (Lampre-Merida) en Daniel Navarro (Cofidis). Frankrijk mag hopen op Pierre Rolland (Cannondale) en, vooruit, Thomas Voeckler (DirectEnergie).
De puntentelling is als volgt:
4e categorie: 1 punt(en)
3e categorie: 2 - 1 punt(en)
2e categorie: 5 - 3 - 2 - 1 punt(en)
1e categorie: 10 - 8 - 6 - 4 - 2 - 1 punt(en)
Buitencategorie: 25 - 20 - 16 - 14 - 12 - 10 - 8 - 6 - 4 - 2 punt(en)
Bij aankomst bergop worden de punten verdubbeld.
Groene trui
We noemden hierboven al de sprinters Kittel, Greipel en Cavendish. Maar uiteindelijk zal het Peter Sagan zijn die in het groen op het podium staat. Sagan, de publiekslieveling. Een alleskunner. Bassie én Adriaan - clown en acrobaat ineen.
Hij was de afgelopen vier jaar al de groenetruidrager in Parijs en toont allebehalve vormverlies. Dit jaar rijdt hij in de regenboogtrui. Volledig voor eigen succes of ook als knecht voor Contador, dat is nog even de vraag.
Wie we nog niet genoemd hebben: John Degenkolb (Giant-Alpecin). De Duitse sprinter en eerder winnaar van Milaan-San Remo en Parijs-Roubaix kwam in januari zwaar ten val tijdens een training. Hoe goed hij hersteld is, weten we niet. We hopen fit genoeg voor een mooie strijd met Sagan. Schrijf ook maar op: Michael Matthews (Orica-GreenEdge) en Alexander Kristoff (Katoesja) Fransman in vorm: Bryan Coquard (DirectEnergie).
De puntentelling is niet zo eenvoudig. Komt-ie nog een keer:
Vlakke etappes (plaats 1 t/m 15): 50-30-20-18-16-14-12-10-8-7-6-5-4-3-2 punten
Heuveletappes/middengebergte (plaats 1 t/m 15): 30-25-22-19-17-15-13-11-9-7-6-5-4-3-2 punten
Bergetappes, tussensprints en tijdritten (plaats 1 t/m 15): 20-17-15-13-11-10-9-8-7-6-5-4-3-2-1 punten
Witte trui
Het jongerenklassement. Iedere coureur die geboren is op of na 1 januari 1991 komt in aanmerking voor de witte trui. Een paar jonge jongens noemden we al: Kelderman (25), Barguil (24), Alaphilippe (24, jongerenklassement in de Dauphiné). Ook jong en prima groterondebenen: de Brit Adam Yates (23, Orica-GreenEdge) en de Zuid-Afrikaan Louis Meintjes (24, Lampre-Merida).
De Tour vanaf de bank
Vive le Vélo: goed gejat of zelf verzonnen? 'Goed gejat. Vooropgesteld dat een meereizende talkshow al veel langer bestond, we hebben natuurlijk wel naar De Avondetappe met Mart Smeets gekeken (+)
Er is één datum waar u alvast met een dikke stift een rondje om mag zetten op de kalender: donderdag 14 juli - quatorze juillet, de Franse feestdag. Van Montpellier naar de top van de Mont Ventoux, vuurwerk verzekerd.
En er zijn meer etappes waarvoor u het werk neer mag leggen. Wat dacht u van de zevende etappe op vrijdag 8 juli. Het peloton is inmiddels aangekomen in de Pyreneeën en knalt vlak voor de finish nog de Col d'Aspin op (12 km à 6,5%). De kans is groot dat de beslissing in de afdaling naar Lac de Payolle valt.
En een dag later kunt er nog een keer voor gaan zitten. Van Pau naar Bagnères-de-Luchon op zaterdag 9 juli. Eerste klim van de dag: de legendarische Col de Tourmalet.
In de Alpen raden we de zeventiende etappe aan (woensdag 20 juli): 184,5 kilometer door Zwitersland met een slopende slotklim. Omhoog naar Finhaut-Emosson (10,4 kilometer à 8,4%).
En waar gaat kunt u dat allemaal volgen? Keuze genoeg deze zomer. Even reclame voor onszelf: want iedere dag vindt u op Volkskrant.nl het Tourblog. Daarin vindt u het laatste nieuws en updates over de etappe.
Op Eurosport kan ook. Daar is iedere dag live de etappe te volgen. José Been samen met Bobbie Traksel in de eerste week, met Karsten Kroon in de tweede week en met Michael Boogerd in de derde. Elke avond rond 21.30 is er een programma met de samenvatting van de etappe, interviews en analyses.
Bij de NOS natuurlijk. Alle 21 etappes zijn 's middags rechtstreeks te volgen op Nederland 1. We horen Herbert Dijkstra en Maarten Ducrot. Na afloop van de etappe een een nabeschouwing met Dione de Graaff, bijgestaan door Danny Nelissen, Marijn de Vries, Rob Harmeling en Thijs Zonneveld. Om 19:30 uur volgt het Tourjournaal.
Geen Mart Smeets? Geen Mart Smeets. Wél een Avondetappe, met Dione de Graaff en Herman van der Zandt. Tussen 14:00 en 18:00 uur luistert u naar Radio Tour de France. Met NOS-verslaggevers Sebastiaan Timmerman (op de motor) en Gio Lippens (bij de finish). Kom maar door met die trompetten: tududududu, tududududu (we bedoelen dit).
Helaas dit jaar geen Tour du Jour bij RTL. Tour du Jour werd iedere avond uitgezonden vanaf een camping, als volkse tegenhanger van de Avondetappe van de NOS en werd naarmate de Tour vorderde steeds leuker. RTL zegt na te denken over een nieuwe vorm voor volgend jaar. 'Bij RTL gaan we werken aan een Tour du Jour 2.0, met een nieuwe samenstelling en nieuwe mensen', aldus presentator Wilfred Genee.
Of u schakelt over naar 'de Belg'. Daar zullen José De Cauwer en Michel Wuyts op Sporza voor u de etappes verslaan. 's Avonds kunt u (vanaf 12 juli, in verband met het EK) rond 22:00 uur aanschuiven bij Karl Vannieuwkerke voor Vive le Vélo, de Vlaamse Avondetappe-kloon.
Voorbeschouwing Tour de France /Volkskrant Just Fontein
Het is zover: morgen begint de Tour de France. Drie weken lang trekken de renners door Frankrijk. Wie zijn ook alweer de kanshebbers? Op welke Nederlanders moeten we letten? En zien we Mart Smeets nog ergens? Om uw geheugen op te frissen: een voorbeschouwing.
Laten we voor het gemak gewoon beginnen bij het begin: de eerste etappe waarbij de strijd om de prestigieuze overwinning en de gele trui losbarst. De Grand Départ is in Mont Saint-Michel en eindigt in Utah Beach. 188 kilometer door het prachtige decor Normandië, waar 72 jaar geleden de geallieerden de bevrijding van Europa aanvingen. Voor meer geschiedenislessen verwijzen wij u graag door naar de collega's van de NOS/Sporza/Eurosport (ja, genoeg keuze, zie einde van dit artikel).
Een sprintersetappe dus. Sprinten is voor een groot deel gebaseerd op zelfvertrouwen; de winnaar van deze eerste etappe zal een goede basis leggen voor de rest van de Tour. Wie in ieder geval niet meedoet is Nacer Bouhanni (Cofidis). De sprinter - amateurbokser in de wintermaanden - sloeg vorige week in de nacht voor het Franse kampioenschap een paar luidruchtige dronkenlappen op hun muil en blesseerde dusdanig zijn hand dat hij zich deze week af moest melden.
De topsprinters Marcel Kittel (Etixx-QuickStep), André Greipel (Lotto-Soudal), Peter Sagan (Tinkoff) en Mark Cavendish (Dimension Data) zullen gretig zijn voor geel. Of maakt Dylan Groenewegen de Tour op de eerste dag tot een succes voor LottoNL-Jumbo door naar de overwinning te sprinten? 'Voor een sprinter is het belangrijk dat hij vertrouwen heeft. Nou, dat heb ik nu wel', aldus Groenewegen, nadat hij met overmacht de sprint op het NK won. 23 jaar is hij pas. We zijn benieuwd, want gisteren verscheen hij niet op de ploegenpresentatie vanwege buikloop.
LottoNL-Jumbo
LottoNL-Jumbo, de enige Nederlandse ploeg in de Tour, kreeg een fikse tegenslag te verwerken met het afzeggen van Robert Gesink. Gesink was goed voorbereid en had er voor de Ronde van Zwitserland net een hoogtestage op Tenerife op zitten, om in de Tour zo goed mogelijk in vorm te zijn. Na het zien van de uitzonderlijke prestatie van zijn ploeggenoot Steven Kruijswijk in de Giro had Gesink zelfs weer zin om voor het klassement te gaan. Helaas. Hij is niet snel genoeg hersteld van een zware valpartij in de Ronde van Zwitserland.
Dus nu ligt de druk bij Wilco Kelderman, die zich liever als schaduwkopman had gemanifesteerd. 'Of ik het gevoel heb klaar te zijn om het nu al van Robert over te nemen? Nee', was het antwoord van Kelderman na de Ronde van Zwitserland.
'Eigenlijk zou je me een ontdekker moeten noemen', aldus Kelderman. 'Deze Tour wordt één grote ontdekkingstocht voor mij.'
Over Bauke Mollema (Trek) kunnen we kort zijn, die gaat voor de top 10.
Gele trui
Wie er zeker klaar voor is: Chris Froome (Sky). De te kloppen man. En, als hij op zijn fiets blijft, naar alle waarschijnlijkheid de winnaar van de gele trui. Dat is stellig ja. Maar dan heeft u vast niet gekeken naar Criterium du Dauphiné. Wij wel. Enige zwakte: week drie. Maar zelfs als de graatmagere Brit een mindere dag had...
All aboard the Sky-train
Voorbeelden uit de Dauphiné. Aanvallen op de Col de la Madeleine? Wout Poels reed het gat dicht. Drie minuten achterstand op een slotklim met de leiderstrui in gevaar: Mikel Landa knapte het op. Ook de uiterste aanvallen op de slotdag werden geneutraliseerd door Poels, Landa en Sergio Henao. Precies de heren die ook mee zijn naar Frankrijk.
Om moedeloos van te worden. Zeker voor Alberto Contador. Want de meeste aanvallen tijdens de Dauphiné kwamen van El Pistolero, tweevoudig Tourwinnaar altijd bereid tot een demarrage. 'De Dauphiné was hard, ik miste snelheid, maar ik ben goed hersteld. Ik ben in veel betere vorm.'
We citeren teambaas, de extravagante Russische miljardair Oleg Tinkov: 'Boom boom boom. We fuck Sky anyway.' Dat moeten we nog zien. De hulp voor Contador moet in de bergen komen van Roman Kreuziger en Rafal Majka.
Gevaarlijker is Nairo Quintana (Movistar), vorig jaar tweede achter Froome. De kleine Colombiaan is aanvalslustig, goed in het hooggebergte en zal erop gebrand zijn nu eens af te rekenen met Froome en zijn Sky. Aan zijn zijde onder andere de broertjes Izagirre en natuurlijk Alejandro Valverde, vorig jaar nog derde achter Quintana. Valverde heeft beloofd volledig in dienst te rijden van zijn kopman.
Vincenzo Nibali (Astana), de winnaar van de Giro d'Italia, rijdt toch ook mee? Klopt, maar de laatste keer dat een Giro-winnaar ook de Tour won, was in 1998. Marco Pantani. Andere tijden. Nee, Nibali is mee als knecht voor Fabio Aru, de jonge Italiaan die vorig jaar de Vuelta-zege op de laatste dag afpakte van Tom Dumoulin (dit jaar mee om vorm te kweken voor de Olympische Spelen).
Wie je nog meer kunt invullen in je Tour-pool is het BMC-koppel Tejay Van Garderen en Richie Porte. De laatste was de afgelopen jaren de belangrijkste adjudant van Froome en mag deze Tour voor eigen succes gaan. Porte bewees vorm in aanloop naar de Tour en zou zomaar eens op het podium kunnen eindigen.
De Fransen
We horen het u denken: waar zijn de Fransen. Leuk rijtje namen hoor. Maar (nog) geen echte kandidaten voor het eindklassement denken wij. Thibaut Pinot (FDJ) en Romain Bardet (AG2R) zijn de meest ervaren jongens. En we verwachten mooie dingen te zien van Julian Alaphilippe (Etixx-QuickStep) en Warren Barguil (Giant-Alpecin).
De bolletjestrui
Er komen steeds meer gegevens beschikbaar van renners. Er wordt rondgereden met GoPro's, er wordt getest met real-time hartslag- en wattagegegevens. Veel renners zitten ook op Strava. Zo kun je iedere dag kijken hoe bijvoorbeeld Laurens ten Dam en Wilco Kelderman hebben gereden. Interessante Strava-profielen vindt u in de bijlage
Naast de klimmers die zich ook mengen in de strijd om de gele trui tippen we hier vedergewichten als Majka (die de trui in 2014 won) en Joaquim Rodriguez, oude vos, die niet sterk genoeg meer is om mee te doen voor het algemeen klassement, maar toch zeker nog uitstekend omhoog komt.
Ook prima klimmers: Rui Costa (Lampre-Merida) en Daniel Navarro (Cofidis). Frankrijk mag hopen op Pierre Rolland (Cannondale) en, vooruit, Thomas Voeckler (DirectEnergie).
De puntentelling is als volgt:
4e categorie: 1 punt(en)
3e categorie: 2 - 1 punt(en)
2e categorie: 5 - 3 - 2 - 1 punt(en)
1e categorie: 10 - 8 - 6 - 4 - 2 - 1 punt(en)
Buitencategorie: 25 - 20 - 16 - 14 - 12 - 10 - 8 - 6 - 4 - 2 punt(en)
Bij aankomst bergop worden de punten verdubbeld.
Groene trui
We noemden hierboven al de sprinters Kittel, Greipel en Cavendish. Maar uiteindelijk zal het Peter Sagan zijn die in het groen op het podium staat. Sagan, de publiekslieveling. Een alleskunner. Bassie én Adriaan - clown en acrobaat ineen.
Hij was de afgelopen vier jaar al de groenetruidrager in Parijs en toont allebehalve vormverlies. Dit jaar rijdt hij in de regenboogtrui. Volledig voor eigen succes of ook als knecht voor Contador, dat is nog even de vraag.
Wie we nog niet genoemd hebben: John Degenkolb (Giant-Alpecin). De Duitse sprinter en eerder winnaar van Milaan-San Remo en Parijs-Roubaix kwam in januari zwaar ten val tijdens een training. Hoe goed hij hersteld is, weten we niet. We hopen fit genoeg voor een mooie strijd met Sagan. Schrijf ook maar op: Michael Matthews (Orica-GreenEdge) en Alexander Kristoff (Katoesja) Fransman in vorm: Bryan Coquard (DirectEnergie).
De puntentelling is niet zo eenvoudig. Komt-ie nog een keer:
Vlakke etappes (plaats 1 t/m 15): 50-30-20-18-16-14-12-10-8-7-6-5-4-3-2 punten
Heuveletappes/middengebergte (plaats 1 t/m 15): 30-25-22-19-17-15-13-11-9-7-6-5-4-3-2 punten
Bergetappes, tussensprints en tijdritten (plaats 1 t/m 15): 20-17-15-13-11-10-9-8-7-6-5-4-3-2-1 punten
Witte trui
Het jongerenklassement. Iedere coureur die geboren is op of na 1 januari 1991 komt in aanmerking voor de witte trui. Een paar jonge jongens noemden we al: Kelderman (25), Barguil (24), Alaphilippe (24, jongerenklassement in de Dauphiné). Ook jong en prima groterondebenen: de Brit Adam Yates (23, Orica-GreenEdge) en de Zuid-Afrikaan Louis Meintjes (24, Lampre-Merida).
De Tour vanaf de bank
Vive le Vélo: goed gejat of zelf verzonnen? 'Goed gejat. Vooropgesteld dat een meereizende talkshow al veel langer bestond, we hebben natuurlijk wel naar De Avondetappe met Mart Smeets gekeken (+)
Er is één datum waar u alvast met een dikke stift een rondje om mag zetten op de kalender: donderdag 14 juli - quatorze juillet, de Franse feestdag. Van Montpellier naar de top van de Mont Ventoux, vuurwerk verzekerd.
En er zijn meer etappes waarvoor u het werk neer mag leggen. Wat dacht u van de zevende etappe op vrijdag 8 juli. Het peloton is inmiddels aangekomen in de Pyreneeën en knalt vlak voor de finish nog de Col d'Aspin op (12 km à 6,5%). De kans is groot dat de beslissing in de afdaling naar Lac de Payolle valt.
En een dag later kunt er nog een keer voor gaan zitten. Van Pau naar Bagnères-de-Luchon op zaterdag 9 juli. Eerste klim van de dag: de legendarische Col de Tourmalet.
In de Alpen raden we de zeventiende etappe aan (woensdag 20 juli): 184,5 kilometer door Zwitersland met een slopende slotklim. Omhoog naar Finhaut-Emosson (10,4 kilometer à 8,4%).
En waar gaat kunt u dat allemaal volgen? Keuze genoeg deze zomer. Even reclame voor onszelf: want iedere dag vindt u op Volkskrant.nl het Tourblog. Daarin vindt u het laatste nieuws en updates over de etappe.
Op Eurosport kan ook. Daar is iedere dag live de etappe te volgen. José Been samen met Bobbie Traksel in de eerste week, met Karsten Kroon in de tweede week en met Michael Boogerd in de derde. Elke avond rond 21.30 is er een programma met de samenvatting van de etappe, interviews en analyses.
Bij de NOS natuurlijk. Alle 21 etappes zijn 's middags rechtstreeks te volgen op Nederland 1. We horen Herbert Dijkstra en Maarten Ducrot. Na afloop van de etappe een een nabeschouwing met Dione de Graaff, bijgestaan door Danny Nelissen, Marijn de Vries, Rob Harmeling en Thijs Zonneveld. Om 19:30 uur volgt het Tourjournaal.
Geen Mart Smeets? Geen Mart Smeets. Wél een Avondetappe, met Dione de Graaff en Herman van der Zandt. Tussen 14:00 en 18:00 uur luistert u naar Radio Tour de France. Met NOS-verslaggevers Sebastiaan Timmerman (op de motor) en Gio Lippens (bij de finish). Kom maar door met die trompetten: tududududu, tududududu (we bedoelen dit).
Helaas dit jaar geen Tour du Jour bij RTL. Tour du Jour werd iedere avond uitgezonden vanaf een camping, als volkse tegenhanger van de Avondetappe van de NOS en werd naarmate de Tour vorderde steeds leuker. RTL zegt na te denken over een nieuwe vorm voor volgend jaar. 'Bij RTL gaan we werken aan een Tour du Jour 2.0, met een nieuwe samenstelling en nieuwe mensen', aldus presentator Wilfred Genee.
Of u schakelt over naar 'de Belg'. Daar zullen José De Cauwer en Michel Wuyts op Sporza voor u de etappes verslaan. 's Avonds kunt u (vanaf 12 juli, in verband met het EK) rond 22:00 uur aanschuiven bij Karl Vannieuwkerke voor Vive le Vélo, de Vlaamse Avondetappe-kloon.
Zag Barredo en vreten en moest aan dit gore kleinood denken...
ik ben benieuwd...zou er ditmaal een Duitser winnen ???? 
Kijk dat zien we graag. ik ben benieuwd
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 02/07/2016 12:23 door rustdag.
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 02/07/2016 12:23 door rustdag.
Breschel gaat de etappe winnen 
ANALYSE. De indrukwekkende cijfers van Mark Cavendish
Niet Kittel, Greipel, Kristoff of Sagan, maar Mark Cavendish heeft de eerste etappe van de Ronde van Frankrijk gewonnen. Een verrassing, maar toch ook weer niet. Voor de Brit was het immers al zijn 27e ritzege in de Tour de France.
"Ik kom niet naar de Tour om rond te lummelen." Dat was de quote van Mark Cavendish die vandaag boven het interview van twee pagina's met Mark Cavendish in onze Tourkrant stond. Een flinke understatement als je kijkt hoe de Manx Missile vandaag aan Utah Beach de verzamelde concurrentie een flinke neus zette.
De 31-jarige Cavendish heeft vandaag nog maar eens bewezen dat hij er altijd staat op de grote momenten. Vooraf sprak iedereen vooral over het grote duel tussen de twee Duitsers Marcel Kittel en André Greipel. En over Peter Sagan. Of Alexander Kristoff en wie weet wel de jonge Bryan Coquard. Het zal de vurige Brit wel extra gemotiveerd hebben om iedereen te laten zien dat er nog altijd rekening gehouden moet worden met hem.
De Etixx-QuickStep-trein reed langs de verkeerde kant van de weg, Greipel speelde zijn laatste locomotief kwijt. En dus profiteerde Mark Cavendish maximaal. Dankzij zijn ervaring, onversneden klasse en perfecte timing dook hij eerst perfect van achter de brede rug van André Greipel naar het wiel van Peter Sagan. Om vervolgens over de wereldkampioen te gaan en in de laatste honderd meter Marcel Kittel af te houden. De andere grote kanonnen moesten achteraf ootmoedig toegeven dat de beste spurter gewonnen had. En zo vulde Cavendish het laatste voorlaatste hiaat op zijn indrukwekkende palmares: een gele trui in de Tour. De laatste leemte moet over een dikke maand weggewerkt worden: een medaille (liefst een gouden) op de Olympische Spelen van Rio, waar hij deelneemt in het omnium. Om vervolgens opnieuw wereldkampioen op de weg te worden in Qatar. 2016 kleurt sowieso al geel voor Cavendish, wie weet wordt het wel goud-geel jaar.
Indrukwekkende statistieken
27 ritzeges in de Ronde van Frankrijk heeft Mark Cavendish dus op de teller. De Manx Missile begon aan zijn zegetocht in Frankrijk in 2008. Toen won hij vier ritten. Een jaar later was het zelfs zes keer prijs. Enkel in 2014, toen hij opgaf, won de vurige Brit geen etappe. Enkel in 2011 pakte hij trouwens de groene trui.
Ritzeges van Cavendish:
2008: 4 ritzeges
2009: 6 ritzegs
2010: 5 ritzeges
2011: 5 ritzeges (groene trui)
2012: 3 ritzeges
2013: 2 ritzeges
2014: 0 ritzeges
2015: 1 ritzege
2016: 1 ritzege
Met die 27 ritoverwinningen staat Cavendish op de derde plaats in het totaalklassement van Tour-etappezeges in de geschiedenis van de Ronde van Frankrijk. Hij nadert tot op één ritzege van de tweede plaats van de legendarische Bernard Hinault. De eerste plaats van Eddy Merckx is voorlopig nog buiten bereik.
Meeste ritzeges ooit in de Tour
34: Eddy Merckx (Bel), tussen 1969 en 1975
28: Bernard Hinault (Fra), tussen 1978 en 1986
27: Mark Cavendish (G-, tussen 2008 en 2016
25: André Leducq (Fra), tussen 1927 en 1938
22: André Darrigade (Fra), tussen 1953 en 1964
20: Nicolas Frantz (Lux), tussen 1924 en 1929
19: François Faber (Lux), tussen 1908 en 1914
In de Ronde van Italië won Cavendish 15 ritten, in de Ronde van Spanje 3. Zo staat zijn totaal op 44 overwinningen in een grote wielerronde. André Greipel heeft er 20, Marcel Kittel 13, John Degenkolb 11.
Ritzeges in grote wielerrondes
44: Mark Cavendish
20: André Greipel
13: Marcel Kittel
11: John Degenkolb
5: Michael Matthews
Nu hij ook zijn allereerste gele trui veroverde is hij de 19e renner ooit die de leiderstrui heeft gedragen in alle drie grote rondes. Van het huidige peloton deden enkel Alberto Contador, Vincenzo Nibali en Bradley Wiggins hem dat voor.
Tijdens zijn sprint haalde Mark Cavendish vandaag trouwens een topsnelheid van 68 kilometer per uur.
Door maarten delvaux
Niet Kittel, Greipel, Kristoff of Sagan, maar Mark Cavendish heeft de eerste etappe van de Ronde van Frankrijk gewonnen. Een verrassing, maar toch ook weer niet. Voor de Brit was het immers al zijn 27e ritzege in de Tour de France.
"Ik kom niet naar de Tour om rond te lummelen." Dat was de quote van Mark Cavendish die vandaag boven het interview van twee pagina's met Mark Cavendish in onze Tourkrant stond. Een flinke understatement als je kijkt hoe de Manx Missile vandaag aan Utah Beach de verzamelde concurrentie een flinke neus zette.
De 31-jarige Cavendish heeft vandaag nog maar eens bewezen dat hij er altijd staat op de grote momenten. Vooraf sprak iedereen vooral over het grote duel tussen de twee Duitsers Marcel Kittel en André Greipel. En over Peter Sagan. Of Alexander Kristoff en wie weet wel de jonge Bryan Coquard. Het zal de vurige Brit wel extra gemotiveerd hebben om iedereen te laten zien dat er nog altijd rekening gehouden moet worden met hem.
De Etixx-QuickStep-trein reed langs de verkeerde kant van de weg, Greipel speelde zijn laatste locomotief kwijt. En dus profiteerde Mark Cavendish maximaal. Dankzij zijn ervaring, onversneden klasse en perfecte timing dook hij eerst perfect van achter de brede rug van André Greipel naar het wiel van Peter Sagan. Om vervolgens over de wereldkampioen te gaan en in de laatste honderd meter Marcel Kittel af te houden. De andere grote kanonnen moesten achteraf ootmoedig toegeven dat de beste spurter gewonnen had. En zo vulde Cavendish het laatste voorlaatste hiaat op zijn indrukwekkende palmares: een gele trui in de Tour. De laatste leemte moet over een dikke maand weggewerkt worden: een medaille (liefst een gouden) op de Olympische Spelen van Rio, waar hij deelneemt in het omnium. Om vervolgens opnieuw wereldkampioen op de weg te worden in Qatar. 2016 kleurt sowieso al geel voor Cavendish, wie weet wordt het wel goud-geel jaar.
Indrukwekkende statistieken
27 ritzeges in de Ronde van Frankrijk heeft Mark Cavendish dus op de teller. De Manx Missile begon aan zijn zegetocht in Frankrijk in 2008. Toen won hij vier ritten. Een jaar later was het zelfs zes keer prijs. Enkel in 2014, toen hij opgaf, won de vurige Brit geen etappe. Enkel in 2011 pakte hij trouwens de groene trui.
Ritzeges van Cavendish:
2008: 4 ritzeges
2009: 6 ritzegs
2010: 5 ritzeges
2011: 5 ritzeges (groene trui)
2012: 3 ritzeges
2013: 2 ritzeges
2014: 0 ritzeges
2015: 1 ritzege
2016: 1 ritzege
Met die 27 ritoverwinningen staat Cavendish op de derde plaats in het totaalklassement van Tour-etappezeges in de geschiedenis van de Ronde van Frankrijk. Hij nadert tot op één ritzege van de tweede plaats van de legendarische Bernard Hinault. De eerste plaats van Eddy Merckx is voorlopig nog buiten bereik.
Meeste ritzeges ooit in de Tour
34: Eddy Merckx (Bel), tussen 1969 en 1975
28: Bernard Hinault (Fra), tussen 1978 en 1986
27: Mark Cavendish (G-
, tussen 2008 en 2016
25: André Leducq (Fra), tussen 1927 en 1938
22: André Darrigade (Fra), tussen 1953 en 1964
20: Nicolas Frantz (Lux), tussen 1924 en 1929
19: François Faber (Lux), tussen 1908 en 1914
In de Ronde van Italië won Cavendish 15 ritten, in de Ronde van Spanje 3. Zo staat zijn totaal op 44 overwinningen in een grote wielerronde. André Greipel heeft er 20, Marcel Kittel 13, John Degenkolb 11.
Ritzeges in grote wielerrondes
44: Mark Cavendish
20: André Greipel
13: Marcel Kittel
11: John Degenkolb
5: Michael Matthews
Nu hij ook zijn allereerste gele trui veroverde is hij de 19e renner ooit die de leiderstrui heeft gedragen in alle drie grote rondes. Van het huidige peloton deden enkel Alberto Contador, Vincenzo Nibali en Bradley Wiggins hem dat voor.
Tijdens zijn sprint haalde Mark Cavendish vandaag trouwens een topsnelheid van 68 kilometer per uur.
Door maarten delvaux
Altijd grappig in vergelijking met de interviews vooraf van types als Roosen, Wagner en Groenewegen. Rijden amper/nooit een koers op topniveau en denken hier even te gaan winnen.
Prikdude Schreef:
-------------------------------------------------------
> Het gemiddelde van Little John over de laatste
> drie kilometer was hoger dan Cavendish'
> topsnelheid?
Horsie calling:
Km splits 3-2, 2-1; en 1-0 van Laporte 50s/55s/53s=2:38 oftewel km gemiddelden van 72 km/h, 65,45 km/h en 67,92km/h, ergo 3km gem. van 68,46km/h.
Degenkolb was 2s langzamer, dus 3km gem. van 68,3km/h.
De data van Dimensiondata voor Cavendish (top maar 68 km/h) weergegeven op @letourdata lijken me echt aan de lage kant. Gemanxkeerd so to speak.
Handle with Care als het gaat om Power en Speed Data is het devies van Horsie.
-------------------------------------------------------
> Het gemiddelde van Little John over de laatste
> drie kilometer was hoger dan Cavendish'
> topsnelheid?
Horsie calling:
Km splits 3-2, 2-1; en 1-0 van Laporte 50s/55s/53s=2:38 oftewel km gemiddelden van 72 km/h, 65,45 km/h en 67,92km/h, ergo 3km gem. van 68,46km/h.
Degenkolb was 2s langzamer, dus 3km gem. van 68,3km/h.
De data van Dimensiondata voor Cavendish (top maar 68 km/h) weergegeven op @letourdata lijken me echt aan de lage kant. Gemanxkeerd so to speak.
Handle with Care als het gaat om Power en Speed Data is het devies van Horsie.
cyclingfreakske Schreef:
-------------------------------------------------------
> bijkomend factor : stevige wind in de rug en even
> lichtdalende lijn in de laatste km's...
> Cavendisch zijn laatste sprongetje zal wel tegen
> de 75 km/u gezeten hebben. met 68 was hij zeker
> geklopt.
Horsie reporting
De afdaling met gemakkelijk een tijdje 80km/h was natuurlijk al lang achter de rug. Tegen het einde werd het zelfs relatief langzaam (60-65 km/h).
Max P dus 500m tot 400m voor de finish.
Cavendish daarna op zijn stealthy wijze naar de overwinning op vlak terrein.
De snelheden van Cav kunnen best kloppen maar lopen waarschijnlijk niet synchroon met de afstand.
Kan me niet voorstellen, dat Dimension Data opereert met meer dan 10% verschil, alhoewel 100km/h + wel in beeld kwam, voordat men de stekker er uit trok. .
-------------------------------------------------------
> bijkomend factor : stevige wind in de rug en even
> lichtdalende lijn in de laatste km's...
> Cavendisch zijn laatste sprongetje zal wel tegen
> de 75 km/u gezeten hebben. met 68 was hij zeker
> geklopt.
Horsie reporting
De afdaling met gemakkelijk een tijdje 80km/h was natuurlijk al lang achter de rug. Tegen het einde werd het zelfs relatief langzaam (60-65 km/h).
Max P dus 500m tot 400m voor de finish.
Cavendish daarna op zijn stealthy wijze naar de overwinning op vlak terrein.
De snelheden van Cav kunnen best kloppen maar lopen waarschijnlijk niet synchroon met de afstand.
Kan me niet voorstellen, dat Dimension Data opereert met meer dan 10% verschil, alhoewel 100km/h + wel in beeld kwam, voordat men de stekker er uit trok. .
... 100km/u...duidelijk wat fout... of met de moto naar de meet 
Sorry, alleen geregistreerde gebruikers mogen berichten plaatsen in dit forum.