Welkom!
» Log in
» Registreer een nieuw account
103e Tour de France 8e etappe van Pau naar Bagnères- de - Luchon over 184 km
Gepost door Cecchini
Vertrektijd 12.00 verwachte aankomsttijd 17.30
Klassement na 7 etappes
1. VAN AVERMAET Greg 98 BMC RACING TEAM 34h 13' 40
2. ALAPHILIPPE Julian 182 ETIXX-QUICK STEP 34h 20' 16'' + 06' 36''
3. VALVERDE Alejandro 12 MOVISTAR TEAM 34h 20' 18'' + 06' 38''
4. RODRIGUEZ OLIVER Joaquin 141 TEAM KATUSHA 34h 20' 19'' + 06' 39''
5. FROOME Christopher 1 TEAM SKY 34h 20' 22'' + 06' 42''
6. QUINTANA Nairo 11 MOVISTAR TEAM 34h 20' 22'' + 06' 42''
7. BARGUIL WARREN 111 TEAM GIANT-ALPECIN 34h 20' 22'' + 06' 42''
8. ROLLAND Pierre 81 CANNONDALE DRAPAC TEAM 34h 20' 22'' + 06' 42''
9. MARTIN Daniel 184 ETIXX-QUICK STEP 34h 20' 22'' + 06' 42''
10.ARU Fabio 21 ASTANA PRO TEAM 34h 20' 22'' + 06' 42'' '
De beklimmingen:
- Km 86.0 - Col du Tourmalet (2 115 m) Souvenir Jacques Goddet 19 km de montée à 7.4% - catégorie HC
- Km 120.0 - Hourquette d'Ancizan (1 564 m) 8.2 km de montée à 4.9% - catégorie 2
- Km 148.0 - Col de Val Louron-Azet (1 580 m) 10.7 km de montée à 6.8% - catégorie 1
- Km 168.5 - Col de Peyresourde (1 569 m) 7.1 km de montée à 7.8% - catégorie 1
- Km 86.0 - Col du Tourmalet (2 115 m) Souvenir Jacques Goddet 19 km de montée à 7.4% - catégorie HC
- Km 120.0 - Hourquette d'Ancizan (1 564 m) 8.2 km de montée à 4.9% - catégorie 2
- Km 148.0 - Col de Val Louron-Azet (1 580 m) 10.7 km de montée à 6.8% - catégorie 1
- Km 168.5 - Col de Peyresourde (1 569 m) 7.1 km de montée à 7.8% - catégorie 1
Henri Manders winnaar van de 5 etappe in de Tour van 1985 van Neufcahtel-en- Bray naar Roubaix in 1985
Manders was een wielrenner van 13 in een dozijn. Hij heeft 7 x deelgenomen aan de Tour en eindigde immer rond de 100-ste plek in de eindstand. Hij heeft aan alle klassiekers wel een keer deelgenomen, maar buiten een 14e plek in Gent-Wevelgem is hij niet echt opgevallen. Wikepedia leert dat hij slechts 1 x een koers heeft gewonnen, en dat was nou net die ene etappe in de Tour van 1985, die werd gewonnen door Bernard Hinault voor Greg Lemond en Stephen Roche.
Cecchini heeft nog even getwijfeld deze etappe zege van Nederlandse bodem in zijn historische beschouwingen mee te nemen. Want de winst van Hendri Manders was één van het meest misselijke makende soort om op het podium te komen. Een vergelijking met het hedendaagse Portugese voetbal is nooit ver weg. Van het blog wielerhelden heb ik onderstaand verhaal opgedoken, die een prachige weergave geeft van de etappe die letterlijk en figuurlijk veel stof heeft doen opwaaien
Jan Raas gaf hem de naam 'Toontje.' Hijzelf, Henri Manders, maakte naam in dé Tour van 1985 door de warme, lange, stenenetappe naar Tourcoing te winnen. Als nummer 65 kwam die dag Teun van Vliet in de boezem van het peloton binnen, zo op het oog anoniem, maar nee, voor het Nederlandse fietsen in de Tour was dit een van de meest memorabele etappes ooit: Manders versus Van Vliet, ofWel een helse rit met kramp en pijn en Manders die aan het einde van de dag elf seconden overhield van een voorsprong die twintig minuten was geweest
De gegevens: Manders rijdt voor de ploeg Kwantum Hallen, ploegleider Jan Raas. Teun van Vliet koerst in de trui van Varandalux, assistent-ploegleider Vic van Schil. De twee rijden weg van een rustig voorttrappend peloton, Van Vliet op kop, Manders daarachter. Na enige minuten kijkt Van Vliet om en vraagt zijn landgenoot om over te nemen.
Manders twijfelt en krijgt enige tijd later de bolle Belgische ploegleider Hilaire Vanderschueren naast zich. 'Raas zegt niet op kop te komen,' luidt de stalorder voor Manders, die tot ergernis van Van Vliet gehoorzaamt. Van Vliet rijdt door, Manders volgt en omdat achter de twee Nederlandse renners geen vaart wordt gemaakt, loopt hun voorsprong snel op tot een groot gapend gat van twintig minuten met gevolgen voor het klassement.
Inmiddels is al wel oorlog uitgebroken tussen Manders en Van Vliet en tussen de twee ploegleiders. Ook Felix Lévitan mengt zich in de schermutselingen, permitteert zich een opmerking en al die tijd volgt Toontje keurig in het wiel van de steeds bozer wordende Van Vliet. Voor het oog van de televisie ontrolt zich een bijna apocalyptisch toneelstuk; in stofwolken die opstijgen uit de droogliggende steentjes strijden de twee Hollandse renners. Manders mag geen kopwerk doen en Van Vliet rijdt zichzelf letterlijk in de krampen.
De objectieve waarnemer kan nu de volgende conclusie trekken: Van Vliet is virtueel leider, Manders zal volgens de geldende wielerwetten de etappe mogen opeisen als hij nog mee gaat rijden, en van logica is op dat moment verder geen sprake meer.
Raas volhardt (via Vanderschueren, de makkelijkste weg), Manders volgt nog steeds en Swerts, Van Vliets ploegleider, ontploft. Het wordt een rel binnen de etappe en Van Vliet krijgt de slachtofferrol. Van Vliet na afloop: 'Ik zei tegen hem: Als we nu wegblijven en jij werkt mee, dan mag jij winnen, misschien kan ik de trui een paar dagen hebben.'
Manders bleef 86 kilometer in het wiel van Van Vliet, maar ineens, op 30 kilometer voor de finish, verscheen Manders aan de leiding. Raas had op afstand de missive doorgegeven dat het vanaf dit moment kon. Manders mocht van Raas alleen niet meesprinten voor de zege.
Zo ver kwam het niet. Moegestreden en vechtend tegen kramppijnen moest Van Vliet (met de camera's in zijn rug) zijn vluchtgenoot op 12 kilometer van de streep laten gaan. Manders had nog wat sap over, maar hield slechts twee handen vol secondes over aan de streep.
Iedereen en alles had in Tourqoing een mening over het gebeurde. Manders liet zich huldigen, had nog een dunne glimlach over en Van Vliet was boos, kwaad, razend, teleurgesteld en ook ontroostbaar.
Vervolgens werd de puzzel afgemaakt. Van Vliet, zo wisten insiders, zou het volgend jaar voor Peter Post gaan rijden en Raas en Post... juist: oorlog.
Manders inmiddels zat in een netelige positie. Hij had zich gehouden aan de stalorders, hij had geluisterd naar zijn broodheer en had dat morele recht aan zijn zijde. Maar televisiebeelden logen niet, voor de objectieve kijker was Van Vliet slachtoffer geworden. Uit het peloton kreeg Manders wel morele steun; linkebal Van Vliet had een koekje van eigen deeg gekregen.
Manders won uitgerekend op deze dag zijn eerste professionele koers en zou verder een gewaardeerd Tour de France-renner blijven. Hij startte zevenmaal en reed La Grande Boude ook zevenmaal uit, hetgeen enige duurzaamheid verraadt.
Hoe goed hij na die gedenkwaardige dag in 1985 ook reed, voor hoeveel verschillende kopmannen hij ook werkte, hij zal nog lang na het beëindigen van zijn loopbaan, herinnerd worden aan die dag en die lange ontsnapping. Overigens legden na behoorlijk wat jaren de heren Van Vliet en Manders hun vete bij.
Henri Manders is in 2014 getroffen door een TIA, en in het kader van een actie voor een project voor mensen die getroffen zijn door een niet aangeboren hersenafwijking pikte ik dit verhaal van het internet (Regio nieuws Bollenstreek ).
Noordwijk - Oud wielerprofessional Henri Manders is in maart 2015 vanaf Hotel Huis Ter Duin in Noordwijk vertrokken voor een wereldreis op een elektrische fiets. Samen met Hennie Kuiper en Marianne Vos vertrok de wielrenner vanmorgen naar Rotterdam. Van daaruit wordt de fiets naar New York verscheept, waar de echte wereldreis begint. Via New York fiets Manders naar de westkust van Amerika. Verder doet hij Zuid-Amerika, Australië en Nieuw-Zeeland nog aan. In totaal wil Manders 25.000 kilometer afleggen. Met zijn één jaar durende fietsreis steunt de voormalig Tour de France-ritwinnaar de Van der Sar foundation, dat zich inzet voor niet aangeboren hersenbeschadiging. Manders werd in 2014 zelf getroffen door een TIA. Het vertrek liep nog enige vertraging op vanwege materiaalpech.
[www.youtube.com]
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 08/07/2016 21:03 door Cecchini.
Manders was een wielrenner van 13 in een dozijn. Hij heeft 7 x deelgenomen aan de Tour en eindigde immer rond de 100-ste plek in de eindstand. Hij heeft aan alle klassiekers wel een keer deelgenomen, maar buiten een 14e plek in Gent-Wevelgem is hij niet echt opgevallen. Wikepedia leert dat hij slechts 1 x een koers heeft gewonnen, en dat was nou net die ene etappe in de Tour van 1985, die werd gewonnen door Bernard Hinault voor Greg Lemond en Stephen Roche.
Cecchini heeft nog even getwijfeld deze etappe zege van Nederlandse bodem in zijn historische beschouwingen mee te nemen. Want de winst van Hendri Manders was één van het meest misselijke makende soort om op het podium te komen. Een vergelijking met het hedendaagse Portugese voetbal is nooit ver weg. Van het blog wielerhelden heb ik onderstaand verhaal opgedoken, die een prachige weergave geeft van de etappe die letterlijk en figuurlijk veel stof heeft doen opwaaien
Jan Raas gaf hem de naam 'Toontje.' Hijzelf, Henri Manders, maakte naam in dé Tour van 1985 door de warme, lange, stenenetappe naar Tourcoing te winnen. Als nummer 65 kwam die dag Teun van Vliet in de boezem van het peloton binnen, zo op het oog anoniem, maar nee, voor het Nederlandse fietsen in de Tour was dit een van de meest memorabele etappes ooit: Manders versus Van Vliet, ofWel een helse rit met kramp en pijn en Manders die aan het einde van de dag elf seconden overhield van een voorsprong die twintig minuten was geweest
De gegevens: Manders rijdt voor de ploeg Kwantum Hallen, ploegleider Jan Raas. Teun van Vliet koerst in de trui van Varandalux, assistent-ploegleider Vic van Schil. De twee rijden weg van een rustig voorttrappend peloton, Van Vliet op kop, Manders daarachter. Na enige minuten kijkt Van Vliet om en vraagt zijn landgenoot om over te nemen.
Manders twijfelt en krijgt enige tijd later de bolle Belgische ploegleider Hilaire Vanderschueren naast zich. 'Raas zegt niet op kop te komen,' luidt de stalorder voor Manders, die tot ergernis van Van Vliet gehoorzaamt. Van Vliet rijdt door, Manders volgt en omdat achter de twee Nederlandse renners geen vaart wordt gemaakt, loopt hun voorsprong snel op tot een groot gapend gat van twintig minuten met gevolgen voor het klassement.
Inmiddels is al wel oorlog uitgebroken tussen Manders en Van Vliet en tussen de twee ploegleiders. Ook Felix Lévitan mengt zich in de schermutselingen, permitteert zich een opmerking en al die tijd volgt Toontje keurig in het wiel van de steeds bozer wordende Van Vliet. Voor het oog van de televisie ontrolt zich een bijna apocalyptisch toneelstuk; in stofwolken die opstijgen uit de droogliggende steentjes strijden de twee Hollandse renners. Manders mag geen kopwerk doen en Van Vliet rijdt zichzelf letterlijk in de krampen.
De objectieve waarnemer kan nu de volgende conclusie trekken: Van Vliet is virtueel leider, Manders zal volgens de geldende wielerwetten de etappe mogen opeisen als hij nog mee gaat rijden, en van logica is op dat moment verder geen sprake meer.
Raas volhardt (via Vanderschueren, de makkelijkste weg), Manders volgt nog steeds en Swerts, Van Vliets ploegleider, ontploft. Het wordt een rel binnen de etappe en Van Vliet krijgt de slachtofferrol. Van Vliet na afloop: 'Ik zei tegen hem: Als we nu wegblijven en jij werkt mee, dan mag jij winnen, misschien kan ik de trui een paar dagen hebben.'
Manders bleef 86 kilometer in het wiel van Van Vliet, maar ineens, op 30 kilometer voor de finish, verscheen Manders aan de leiding. Raas had op afstand de missive doorgegeven dat het vanaf dit moment kon. Manders mocht van Raas alleen niet meesprinten voor de zege.
Zo ver kwam het niet. Moegestreden en vechtend tegen kramppijnen moest Van Vliet (met de camera's in zijn rug) zijn vluchtgenoot op 12 kilometer van de streep laten gaan. Manders had nog wat sap over, maar hield slechts twee handen vol secondes over aan de streep.
Iedereen en alles had in Tourqoing een mening over het gebeurde. Manders liet zich huldigen, had nog een dunne glimlach over en Van Vliet was boos, kwaad, razend, teleurgesteld en ook ontroostbaar.
Vervolgens werd de puzzel afgemaakt. Van Vliet, zo wisten insiders, zou het volgend jaar voor Peter Post gaan rijden en Raas en Post... juist: oorlog.
Manders inmiddels zat in een netelige positie. Hij had zich gehouden aan de stalorders, hij had geluisterd naar zijn broodheer en had dat morele recht aan zijn zijde. Maar televisiebeelden logen niet, voor de objectieve kijker was Van Vliet slachtoffer geworden. Uit het peloton kreeg Manders wel morele steun; linkebal Van Vliet had een koekje van eigen deeg gekregen.
Manders won uitgerekend op deze dag zijn eerste professionele koers en zou verder een gewaardeerd Tour de France-renner blijven. Hij startte zevenmaal en reed La Grande Boude ook zevenmaal uit, hetgeen enige duurzaamheid verraadt.
Hoe goed hij na die gedenkwaardige dag in 1985 ook reed, voor hoeveel verschillende kopmannen hij ook werkte, hij zal nog lang na het beëindigen van zijn loopbaan, herinnerd worden aan die dag en die lange ontsnapping. Overigens legden na behoorlijk wat jaren de heren Van Vliet en Manders hun vete bij.
Henri Manders is in 2014 getroffen door een TIA, en in het kader van een actie voor een project voor mensen die getroffen zijn door een niet aangeboren hersenafwijking pikte ik dit verhaal van het internet (Regio nieuws Bollenstreek ).
Noordwijk - Oud wielerprofessional Henri Manders is in maart 2015 vanaf Hotel Huis Ter Duin in Noordwijk vertrokken voor een wereldreis op een elektrische fiets. Samen met Hennie Kuiper en Marianne Vos vertrok de wielrenner vanmorgen naar Rotterdam. Van daaruit wordt de fiets naar New York verscheept, waar de echte wereldreis begint. Via New York fiets Manders naar de westkust van Amerika. Verder doet hij Zuid-Amerika, Australië en Nieuw-Zeeland nog aan. In totaal wil Manders 25.000 kilometer afleggen. Met zijn één jaar durende fietsreis steunt de voormalig Tour de France-ritwinnaar de Van der Sar foundation, dat zich inzet voor niet aangeboren hersenbeschadiging. Manders werd in 2014 zelf getroffen door een TIA. Het vertrek liep nog enige vertraging op vanwege materiaalpech.
[www.youtube.com]
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 08/07/2016 21:03 door Cecchini.
Mooi verhaal, ik wist er nog wel iets van maar niet meer het fijne. 
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 08/07/2016 20:44 door El Chaba.
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 08/07/2016 20:44 door El Chaba.
El Chaba Schreef:
-------------------------------------------------------
> Mooi verhaal, ik wist er nog wel iets van maar
> niet meer het fijne.
Mooi verhaal? Zwarte bladzijde voor het Nederlandse wielrennen.
-------------------------------------------------------
> Mooi verhaal, ik wist er nog wel iets van maar
> niet meer het fijne.
Mooi verhaal? Zwarte bladzijde voor het Nederlandse wielrennen.
Van Rasmussen die de Tour wint word ik ongeveer net zo blij als van Menchov die de Giro wint
Over grote pelotons gesproken 
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 09/07/2016 13:18 door El Chaba.
SPORZA beter voor je hart
Ah, dat heb ik gemist. Dan ben ik iets minder stellig 
Maar het zou me niks verbazen!
Maar het zou me niks verbazen!
Slimmerd, noem je zelf Snellerd. 
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 09/07/2016 16:58 door Frederik D..
1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 09/07/2016 16:58 door Frederik D..
Bromertà Schreef:
-------------------------------------------------------
> Iedereen voorgekookt de slotklim over in 20'45"
> met 552 meter hoogteverschil over 7,1km.
> P[DrF]=5,75w/kg (tegenwind).
> Froome spot met alle vooroordelen en
> verwachtingen. Daalt met de driewielertechniek,
> verrast vriend en vijand, pakt geel en deelt een
> psychologisch mokerslag uit. Geel. Toch wel mooi.
>
> Mollema sterk, Kelderman domme pech.
Horsie reporting
Stonden festinaboy en zijn maat met hun radar 2 toch mooi aan de verkeerde kant van de berg.
Festinaboy was met zijn gedachten natuurlijk weer bij zijn jeugdzondejaar 1998, toen natuurlijk ene Pantani met 18:41 doorkwam.
-------------------------------------------------------
> Iedereen voorgekookt de slotklim over in 20'45"
> met 552 meter hoogteverschil over 7,1km.
> P[DrF]=5,75w/kg (tegenwind).
> Froome spot met alle vooroordelen en
> verwachtingen. Daalt met de driewielertechniek,
> verrast vriend en vijand, pakt geel en deelt een
> psychologisch mokerslag uit. Geel. Toch wel mooi.
>
> Mollema sterk, Kelderman domme pech.
Horsie reporting
Stonden festinaboy en zijn maat met hun radar 2 toch mooi aan de verkeerde kant van de berg.
Festinaboy was met zijn gedachten natuurlijk weer bij zijn jeugdzondejaar 1998, toen natuurlijk ene Pantani met 18:41 doorkwam.
Cecchini Schreef:
-------------------------------------------------------
> Ik zag net Kelderman geinterviewd worden na de
> etappe. Natuurlijk het zal wel pech zijn geweest,
> maar wat hangt hij toch vreselijk het slachtoffer
> uit zeg. Zijn valpartijen zijn minder een probleem
> dan zijn mentale zwakte. Ik vrees dat het morgen
> niets wordt. Bij het eerste beetje tegenslag knakt
> hij al weer. Kijk eens om je heen zou ik zeggen,
> en ga eens in gesprek met Alberto Contador.
>
> Daarnaast valt het me op, dat niemand het hier
> heeft over Valverde die eigenlijk meer bezig was
> deze etappe te winnen en de gele trui te pakken
> dan voor Quintana te werken. Iemand naast zei me
> vanmiddag "wat is die Valverde eigenlijk toch een
> vuile rat".
>
> Henao moet natuurlijk gewoon de achterstand
> krijgen, die hij had aan de finisht. Lekke band of
> niet. Porte heeft al meer dan 2 minuten aan zijn
> broek door een lekke band in een vlakke etappe, en
> nu zou Henao in de bergetappe dezelfde tijd
> krijgen als degene die voor hem eindigden.
> Belachelijk.
>
> Tenslotte, wanneer zou Mollema eens een keer gaan
> denken, misschien kan ik wel eens een etappe
> kunnen winnen. Altijd maar aanklampen, nooit iets
> proberen. Hij had echt toch wel de benen vandaag.
> Hij wordt met de dag saaier.
>
> Oh ja, Dumoulin. Het hele jaar, griepjes,
> verkoudheid, stomme valpartij in de voorbereiding,
> derde bal, vandaag weer de maag. Het is nu wel een
> keer genoeg geweest Tom. Ga weer eens aan het werk
> en hou op met het fladderen.
Horsie wil weten hoe hoog het paard waarop Cecchini zit kan springen. Moet wel 3 meter zijn.
-------------------------------------------------------
> Ik zag net Kelderman geinterviewd worden na de
> etappe. Natuurlijk het zal wel pech zijn geweest,
> maar wat hangt hij toch vreselijk het slachtoffer
> uit zeg. Zijn valpartijen zijn minder een probleem
> dan zijn mentale zwakte. Ik vrees dat het morgen
> niets wordt. Bij het eerste beetje tegenslag knakt
> hij al weer. Kijk eens om je heen zou ik zeggen,
> en ga eens in gesprek met Alberto Contador.
>
> Daarnaast valt het me op, dat niemand het hier
> heeft over Valverde die eigenlijk meer bezig was
> deze etappe te winnen en de gele trui te pakken
> dan voor Quintana te werken. Iemand naast zei me
> vanmiddag "wat is die Valverde eigenlijk toch een
> vuile rat".
>
> Henao moet natuurlijk gewoon de achterstand
> krijgen, die hij had aan de finisht. Lekke band of
> niet. Porte heeft al meer dan 2 minuten aan zijn
> broek door een lekke band in een vlakke etappe, en
> nu zou Henao in de bergetappe dezelfde tijd
> krijgen als degene die voor hem eindigden.
> Belachelijk.
>
> Tenslotte, wanneer zou Mollema eens een keer gaan
> denken, misschien kan ik wel eens een etappe
> kunnen winnen. Altijd maar aanklampen, nooit iets
> proberen. Hij had echt toch wel de benen vandaag.
> Hij wordt met de dag saaier.
>
> Oh ja, Dumoulin. Het hele jaar, griepjes,
> verkoudheid, stomme valpartij in de voorbereiding,
> derde bal, vandaag weer de maag. Het is nu wel een
> keer genoeg geweest Tom. Ga weer eens aan het werk
> en hou op met het fladderen.
Horsie wil weten hoe hoog het paard waarop Cecchini zit kan springen. Moet wel 3 meter zijn.
Sorry, alleen geregistreerde gebruikers mogen berichten plaatsen in dit forum.