Dumoulin over zijn nieuwe stijl. "Ik ga voor succes in een Grote Ronde"

Ik ben het gezeur over Gesink nu wel even zat. Nu effe lekker ouwehoeren over de enige echte Nederlandse toprenner

Bron cyclingnews

Tom Dumoulin was in 2015 dicht bij een 'toevallige' eindzege in de Vuelta a España, maar had dit jaar desondanks geen behoefte om zich op een goed klassement in een grote ronde te richten. Alles moest wijken voor de olympische tijdrit in Rio, die uiteindelijk zilver opleverde. Komend seizoen is alles anders.

"Ik ga mij op een grote ronde richten. Ik weet nog niet welke, maar waarschijnlijk degene met de meeste tijdritkilometers", aldus de renner van Giant-Alpecin, die in de voetsporen van Bradley Wiggins hoopt te treden.

"Wiggins heeft bewezen dat een tijdritspecialist met het verliezen van gewicht een rondewinnaar kan worden", stelt Dumoulin tegenover Cyclingnews.

Dumoulin droeg in 2015, mede dankzij twee ritzeges, tot de voorlaatste etappe de leiderstrui in Vuelta. Pas in de laatste bergrit brak de Maastrichtenaar, waarna hij afzakte naar de zesde plaats in het algemeen klassement.

Dit jaar stond alles in het teken van het tijdrijden. Dumoulin prepareerde zich via de Giro d'Italia en de Tour de France voor de olympische race tegen de klok. En passant veroverde hij in de proloog van de Giro de roze trui en schreef hij in Frankrijk twee etappes op zijn naam. In Rio was Fabian Cancellara een maatje te groot en bleek zilver het hoogst haalbare

Ik ook Cecc. Bij Dumoulin als ronderenner heb ik mijn twijfels; met name vrees ik dat het bergop een lastig verhaal wordt.

Die ene goede Vuelta zegt ook niet zoveel aangezien de Vuelta zoveel minder voorstelt dan de Tour en ook de Giro.

Wat mij zeer aanspreekt is dat Dumoulin in ieder geval de guts heeft om het te proberen.

Benieuwd of er veel prikkers zijn die ook deze vaderlandse topper afraden om voor het klassement te gaan. Vast wel!

Groet, Luijt

Ik in ieder geval niet, Luijt. Hup Tom Dumoulin, ga ervoor..!
En ik geloof er ook zeker in. Volgens mij kan hij nog een hoop progressie boeken als hij zich daar specifiek op richt, dat heeft hij tenslotte nog nooit gedaan.

Om eerlijk te zijn geloof ik niet echt in Dumoulin als ronderenner. Maar ik kan er naast zitten. En het is zeer te prijzen dat Dumoulin in het AK van een grote ronde wil schitteren. Dus ondanks mijn twijfels zeg ik: doen! En hij hoeft niet meteen een grote ronde te winnen. Eerst maar in de buurt van het podium komen. En dan proberen progressie te boeken.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 13/09/2016 17:56 door Frederik D..

Mooi. Kijken hoe ver je komt, dat zou best wel eens ver kunnen zijn. Als na een aantal jaar plaats 6 je plafond blijkt kun je altijd weer gaan rittenkapen...

Als het Dumoulin mocht lukken een paar kilo kwijt te spelen zonder dat zijn grote motor moet inleveren dan zie ik hem reeel kans maken op podiumplaatsen in grote ronden en met een beetje meeval er een of twee winnen.

Wel zal hij dan ook net als andere tijdritklimmers voor hem een goede ploeg om zich heen moeten verzamelen die hem in een zo geleidelijk mogelijk tempo voorin over de cols brengt tot minimaal aan de voet van de laatste.

Geen twijfels over. Ben er heilig van overtuigd dat hij podium kan rijden in een (elke) grote ronde waar hij z'n zinnen op zet.

Kijk naar de afgelopen Tour. Froome wint met 4 minuten voor Bardet. Kreuziger tiende op 7 minuten. Voor de renners tussen Bardet en Kreuziger hoeft hij niet onder te doen (Quintana in Vueltavorm is een ander verhaal). Ik zeg niet dat hij ze zo maar verslaat, maar hij hoeft ook niet bang voor ze te zijn. Zeker met voldoende tijdritkilometers.

Hopelijk wordt het de Tour voor Dumoulin. Dit lijkt me een mooie verdeling voor Giant, TLJ:
Giro: Kelderman, Oomen, Kruijswijk
Tour: Dumoulin, Barguil, Gesink
Vuelta: Barguil, Bennett, Kruijswijk

En dan hebben we Mollema nog, die door de aanwezigheid van Contador misschien met andere doelen naar de Tour gaat en dan de Giro of Vuelta tot hoofddoel kan maken.

Lijkt me een goed plan van Tom
gr

Het jammerlijk voor Tom is dat de Grote Ronde alle 3 lijken af te willen van veel tijdritkilometers. Hoogstens een individuele ,Ploegentijdrit en misschien klimtijdrit erbij.
Denk dat de Giro misschien nog wel de organisatie heeft die hem hier een beetje in zal toekomen.
De klimmen zijn dan wel weer beestachtig zwaar voor een niet natuurlijke klimmer. Maar afgezien van een natuurlijk talent dat ie echt heeft zit het op het mentale vlak en focus bij die man wel erg goed. Als Tom zich ergens op toelegt sluit hem niet uit. Ik juich het meer dan toe. Go Major Tom!

Ik zie Dumoulin die grote ronde wel een keer winnen. Hij heeft van alle Nederlanders de meeste klasse en is nog relatief jong. De tijdrit is een wapen. Bergop nog een paar procent erbij en hij is er.

Ik ben groot voorstander, en dan het liefst de combi giro-vuelta.
Kunnen we nl. 2x een ( denk ik ) podiumkandidaat aan het werk zien.
Laat het hem 2 jaar proberen, en eens met eindhovuh, rittenkaper kan daarna nog.

en dan het liefst de combi giro-vuelta.
----------------

Lijkt mij ook.

benieuwd of hij weer blind gaat op de voedingscoach en trainer die hem vooral een hongerplotiek en erg intensieftrainen oplegde voor de Vuelta.
zoja, mag hij er een kruis over maken en zal week 3 hem altijd de kop kosten.
een ronde moet je niet aanvangen met het perfekte wedstrijdgewicht maar net erboven, omdat er 3 tot 5kg afgaan
Je houd nog net die marge om de zwaartse week - parcours en vooral de aanvallen in de slotdagen - aan te kunnen en een podiumplats te beschermen / te veroveren vanuit een goede uitgangspositie.

we zullen zien of hij hiervan geleerd heeft, of ook zijn team ervan geleerd heeft en hem weer niet diezelfde kant als 2015 uitduwt.
Je kan het verschil met de pocketklimmers nooit opvangen, je zal altijd zwaarder wegen dus je moet ietwat extra reserve hebben bij aanvang om daarmee in week 3 het verschil te kunnen maken. in 2015 had de ploeg dat duidelijk niet begrepen.

Ik heb Tom jouw adresgegevens doorgegeven. Komt het misschien toch allemaal goed.

Het verhaal van CF over reservegewicht klinkt mij best plausibel in mijn oren. En laten we wel zijn, vooral de Nederlanders laten het in de derde week van een grote ronde toch enigszins afweten. Dat laatste zou ook kunnen betekenen dat Nederlanders tamelijk schoon rijden.

Hij klom dit seizoen volgens mij prima, en dat zonder enige bijzondere voorbereiding in de bergen. Als hij er echt op traint kan hij zo met de 6-8 besten mee naar boven. De manier waarop hij in het roze iedereen te kijk zette in de Giro was natuurlijk geniaal. Verder gewoon prima klimprestaties in Romandie, Oman, Parijs Nice en de Tour.

De Vuelta zal het waarschijnlijk niet worden. Die komen tegenwoordig met een overkill aan aankomsten op een berg/heuvel. Waarschijnlijk toch gewoon de Tour.

een schoolvoorbeeld van zo'n situatie hebben we ook gehad bij de Belg Jurgen VDB anno 2014.

Het begon allemaal slecht voor JVDB... tegenvallende resultaten lieten vermoeden dat de conditie uitbleef richting Tour.
In de 63e Critérium du Dauphiné kwam het resultaat en zit hij eindelijk in bloedvorm, weliswaar 2-3 weken te vroeg naar het zwaartepunt van de Tour toe.
Opvallend is dat hij veel scherper dan ooit stond, en weliswaar zelfs 2kg onder het gewicht waar hij normaal de Tour mee aanvangt.
Kenners in het wereldje en een gekend sportarts zeggen nu al dat dit een probleem is voor de Tour en hij wel moet rustig trainen en vooral herstellen.
De voedingsdeskundige en de trainer van deploeg denken daar helemaal anders over en lachen het weg....

Helaas gaat het in de Tour na een week bergaf.... wat valpartijen zonder teveel erg maar vooral het vormpeil zakt stevig, en hij zit ruim 4kg onder zijn ideaal wedstrijdgewicht... met nog ca 9-10 dagen te gaan.
Al snel volgt een opgave, uitgeput en moegestreden, het vlot voor geen meter meer en bovendien kondigt zich een verkoudheid aan wegens te weinig weerstand.

Later zal hijzelf toegeven dat de aanpak samen me tde ploeg verkeerd was en hij in de Dauphine al met te weinig gewicht was gestart en dat zeer duidelijk een weerslag had op zijn Tour, van dag 1 af, achteraf bekeken. Daar al verliep de recuperatie minder vlot dan gewoonlijk.
Na 3 dagen begon de conditie dag na dag te zakken...... halfweg was het avontuur helemaal over.

oorzaak :
De Dauphine op het uiterste randje uitgestapt en zo de Tour aangevangen.. een gewicht hebben dat hij normaal na 3 weken Tour heeft.
ver onder het ideale wedstrijdgewicht nb, de recuperatie verloopt steeds trager, de instorting is een feit en bovenop de weerstand weg en ziekte klopt op de deur.

Ook beseft hij nadien dat de slechte prestaties tot de Dauphine vooral door mentale druk komt. Hij is al extreem in zijn dingen, en de ploeg die deed daar nog een schep bovenop met een echte hongerpolitiek (180-200km trainngsritjes in de pyreneeen enkel en alleen op eiwitten, terwijl hij op wedstrijdgewicht zat,).

het is een aloud gegeven dat ronderenners best net boven het ideale wedstrijdgewicht starten , met een bijna bloedvorm, om in week 3 nog iets te kunnen uitrichten.


laat het nu net TD zijn die diezelfde fout ook maakte tussen de Tour en de Vuelta. (na zijn val in de Tour wou hij wat goedmaken)



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 14/09/2016 00:05 door cyclingfreakske.

bizar dat je daar honend over doet, terwijl je anders zoveel lijkt te weten...... dom gewoonweg. vraag maar rond bij verzorges en teamartsen.

het is een feit dat een ronderenner met een reserve moet starten , een bijna bloedvorm - geen 100% dus - om zich een zekere garantie te geven dat hij in week drie nog iets zou kunnen uitrichten. Als hij al op het randje start, gaat het bijna altijd mis in week 3, soms zelfs vroeger.
je vergeet duidelijk dat als een atleet scherp staat en daar bovenop nog eens 3 tot soms 5kg afvalt door de hardheid van die rondewedstrijd, hij duidelijk rendementvelies gaat lijden omdat zijn lichaam nog sneller uitgeput raakt.

een aloud gegeven in het wereldje is dat je 1 tot max 2kg boven je ideale wedstrijdgewicht start, met een bijna topconditie.
de grens ligt op - 2kg ONDER het ideale wedstrijdgewicht om een zekere intensiteit van aanhoudende prestaties te garanderen.
gaat dat gewicht lager, is er enkel en alleen een neerwaarts spiraal in de prestaitie en de recuperatie, dat sneller en sneller gaat, en je je moet beperken tot wat nog kan en veel tijd verliezen, of zelfs een opgave.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 14/09/2016 00:04 door cyclingfreakske.

Het is natuurlijk maar wat je onder reserve op je gewicht verstaat.
Het ene uiterste is natuurlijk der Ulle, die zich ooit met zwaar overgewicht tijdens een grote ronde in vorm reed. Een metamorfose van amateur tot prof in één ronde.
Een ander voorbeeld was natuurlijk de proloog, waar Lance Armstrong Jan Ullrich voorbijvloog.
Het andere uiterste zou dan zijn, bij aanvang van een grote ronde het ideale wedstrijdgewicht al te hebben.

Bij een verlies van 3 tot 5 kg (@CF), dat ook maar even aanhoudt, kom je uiteraard al in moeilijkheden.
Dit geldt ook als je niet aan zwaar wielrennen doet.
Een paar kg overgewicht op het vlakke maakt niet zo veel uit, maar natuurlijk al wel bergop.

Waar het allemaal op uit moet draaien is het bereiken van een ideale ratio lichaamsgewicht/duurvermogen..
Een aangezien wielrenners, zoals in de afgelopen Vuelta feitelijk voortdurend op en af rijden is dat rete belangrijk geworden, omdat iedereen daar op let.

Maar een voedingsregime, zoals bij o.a. Sky ten spijt, zodra het er om gaat, zal het lichaam echt in de reserves moeten tasten.

Voor Fred is het heel anders.
Van 75 kg naar 80 kg, dan naar 67 kg en intussen 89 kg.
Al die tijd op de bank met een laptop onderwijl snackend die onbegrijpelijke en brabbelende verhalen op wpb.nl gepost, Fred?

Neen, het gevolg van een conservatief medicijnbeleid gekoppeld aan een aantal stadia met wisselende stofwisseling activiteit.
Intussen heeft Fred niet stil gezeten en qua kracht zeker 8 kg (bergop wel te verstaan en in termen van ratio gewicht/vermogen) gecompenseerd.
Maar de Sky is the limit, denkt ook Fred.

Je hebt helemaal gelijk Cyclingfreakske .Een reserve in de ....? ,,, (Vet,koolhydraten) laag in de 1-2 weken is denk ik vrijwel noodzakelijk, Echter of ze Dumoulin voor die desbetreffende Vuelta een hongerregime hebben opgelegd als ploegleiding waag ik te betwijfelen.
Hij heeft zelf volgens mij aangegeven dat hij na de val in de Tour extra veel lange trainingen heeft gedaan (en daardoor veel lichaamsgewicht is kwijtgeraakt,omdat hij in de Vuelta vanaf het begin graag weer iets wilde laten zien). Dat de ploeg of hijzelf dan rekening hadden kunnen houden met een vormpiek naar de 3e week toe was vanaf het begin van de Vuelta niet voorzien. Een klassement wilde ze in eerste instantie helemaal niet rijden.
Met in het achterhoofd dat hij nu wel volledig voor het klassement wil gaan ,zal hij die gewichtsverhoudingsfout ,alsook de zwakke ploeg fout denk ik geen 2x maken.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 14/09/2016 00:30 door Eazster.

erfhaal goed waar hongerplotiek onderschat want meloma en ook kijwrsuik zien de hongerscheelte te laat aankomen fietsgeval met noodlot en aangewanten van dien
teruzak in geschikte rang tijdens derde week peik blijft uit en slapte toenema daarbovenop
moudilin kadaverdieet funest vroegtijdig de rem anders foutloop zonder goedmeekan (geen valknie touwens)

niet gewijzigd: Laatste ziwijging 14/09/2016 00:28 door Bromertà.

En ik maar denken dat ik met mijn 85 kg niet onder de 52.30 minuten kan duiken op de 10 km. Alsmaar dat uithongeren voor zo'n wedstrijd. Geen marsje of snickertje meer de dag van tevoren. Al die opoffering voor niks. Ik ren mezelf gewoon in vorm in de wedstrijd zelf.

Nee Dumoulin is een domme en onvoorbereide renner, die met puur geluk en zonder enige fatsoenlijke voorbereiding een leuk palmaresje bij elkaar heeft gereden (hoe is het mogelijk terwijl hij Cyclingfreakske nog nooit heeft gefrequenteerd) . Die zelfingenomenheid van al die wetenschappelijke prikkers, die wel weten hoe je een grote Ronde moet winnen, het is me toch van een pathetische slapstick achtig gedrag, waar Cecchini af en toe niet van bij komt. Waar is Buster Keaton als je hem nodig hebt.

@Cecchini. Mijn geheugen even opgefrist wie Buster Keaton ook al weer was. You tuup. O.a. the best chase ever.
Hilarisch. Als je dit geschreven hebt met een "Great Stone Face", dan ben je volgens mij de Buster Keaton van in elk geval het zuijen.

Kelderman, Preidler en Barguil à la Sky voor Dumoulin laten rijden. Ten Dam thuislaten.

Ik ben benieuwd wat Dumoulin kan in grote rondes. Maar ik hoop ook dat het niet ten koste van zijn tijdrit zal gaan, want hij heeft natuurlijk ook de potentie meermaals wereldkampioen tijdrijden te worden. Bij Wiggins leek die combo geen probleem. Bij T. Martin werkte het minder goed.

Eén keer wereldkampioen tijdrijden is leuk, maar dan is het voor mij wel goed geweest.

Als je de wereldkampioenen tijdrijden op een rijtje zet lijkt de combi in iedergeval tijdrijden - goed klassement geen probleem. Indurin, Zülle, Jalabert, Olana, Ullrich, Wiggins konden allemaal wel een aardig klassement rijden....

1994 Chris Boardman
1995 Miguel Indurain
1996 Alex Zülle
1997 Laurent Jalabert
1998 Abraham Olano
1999 Jan Ullrich
2000 Serhij Hontsjar
2001 Jan Ullrich
2002 Santiago Botero
2003 Michael Rogers*
2004 Michael Rogers
2005 Michael Rogers
2006 Fabian Cancellara
2007 Fabian Cancellara
2008 Bert Grabsch
2009 Fabian Cancellara
2010 Fabian Cancellara
2011 Tony Martin
2012 Tony Martin
2013 Tony Martin
2014 Bradley Wiggins
2015 Vasil Kiryjenka

Ik ben benieuwd hoe die AK mannen zich tot elkaar gaan verhouden.
Barguil viel dit jaar tegen maar reed vorig jaar toch veelbelovend.
Kelderman moet toch ook nog steeds als zeer talentvol worden beschouwd.
Dumoulin heeft nog maar 1x een behoorlijk AK gereden.

Dumoulin zal wel de eerste keus hebben en kopman mogen zijn in de ronde die hem het beste ligt.

Barguil zal ook wel het kopmanschap in een andere grote ronde toebedeeld krijgen.

Van Kelderman moet ik het nog zien.

Van de laatste 14 jaar anders alleen Wiggins en in flink mindere mate Rogers.

Ik zeg niet dat de combinatie niet (meer) kan maar echte tijdritspecialisten (Cancellara, Martin, Grabsch, Kiryjenka) lukken het niet zo best dat met het echte klassementswerk te combineren.

De wereldkampioentijdrijden daarvoor waren op Boardman na goede ronderenners/allrounders met een hele goeie tijdrit. En Boardman heeft ook gepoogd een ronderenner te worden, maar is niet verder gekomen dan podiumplekken in Romandie en Dauphine. En voor wie zegt maar "Hontsjar was toch ook een specialist?": die is nog eens tweede, vierde en vijfde geworden in de Giro, dus die kon wel iets meer dan alleen een megaverzet op het vlakke trappen.

TD moet er voor gaan natuurlijk, maar het is zeker geen uitgemaakte zaak. Al heb ik - voor wat dat waard is - er een goed gevoel bij.

Als Froome ieder jaar van het wk tijdrijden een doel zou maken zou hij gewoon een aantal keer WK worden denk ik. Als je zijn tijdrit in de Vuelta bv zag.... En Froome is nu ook niet echt zwaar te noemen.

Froome zou zeker een kanshebber zijn. Al lukte het hem niet in Rio om specialisten Cancellara en Dumoulin te kloppen in de tijdrit terwijl hij daar echt een doel van had gemaakt. Het is dus verre van gegarandeerd dat Froome zomaar WK-tijdrijden zou winnen.

Froome is geen tijdritspecialist, maar een uit het rijtje ronderenners met een hele goede tijdrit. Dumoulin wil het omgekeerde proberen.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 14/09/2016 10:37 door Arsimo.

Dit lijstje toont juist dat de specialismen tijdrijden en ronderennen uit elkaar zijn gegroeid. Rogers, Cancellara, Martin (dat zijn 10 WK-titels), ze sneuvelden grandioos in hun streven om als tijdritspecialist een groot ronderenner te worden. Dat is de weg die Dumoulin gaat proberen. Wiggins is de geslaagde uitzondering, zoals Dumoulin mag hopen dat hij er ook eentje is.

(Froome zie ik als uitschieter in het ronderennen die in topvorm ook kan scoren als tijdrijder. Dat is precies de omgekeerde weg tov Dumoulin).

Cecchini Schreef:
-------------------------------------------------------
> Eén keer wereldkampioen tijdrijden is leuk, maar
> dan is het voor mij wel goed geweest.

Eens
gr

Cancellara, Martin, Grabsch, Kiryjenka....persoonlijk vind ik de stap Dumoulin van tijdrijder naar Ronderenner minder groot dan toen voor deze 4 genoemden....en dus meer kans op slagen

gr

Volgens mij heeft Cancellara nooit nagestreefd om een "groot" ronderenner te worden.
Dumoulin heeft al meer laten zien bergop dan Cancellara of Martin. Hier wordt net gedaan of dit soort specialismes strikte hokjes zijn en dat is onzin.
Rogers reed overigens top 10 in de Giro en de Tour en was dus een behoorlijke klassementsman wiens carrière door blessures en dopingperikelen aardig verstoord is.

Er is dus feitelijk weinig te zeggen van Dumoulin zijn poging.

Cancellara heeft dat inderdaad nooit serieus nagestreefd.

Hij wilde wel een keer de Ronde van Zwitserland winnen, en met hulp van de organisatie die een keer de echte bergen zoveel mogelijk vermeed is hem dat gelukt (2009).

Een Giro of Tour topklassement heeft Cancellara echter nooit in zijn hoofd gehad.

Ja, mee eens.

Klopt en bij Tony Martin was het eigenlijk ook een beetje hetzelfde verhaal.Won Parijs-Nice 2010?.
Wilde het toen ook in de Tour proberen,maar dat ging al snel fout.Of hij het daarna nog verder heeft geprobeerd?
Ik weet nog hoe verbaasd ik was over de klimmer Wiggins ineens in de Tour en Giro 2009 was het?Bij Garmin.Dat was echt vanuit het niets van tijdritspecialist zonder noemenswaardig klassementswerk naar podiumkandidaat.

Hij heeft dat nooit(?) nagestreefd omdat ie er waarschijnlijk al snel achter kwam dat ie gewoon wat te zwaar gebouwd was voor het hooggebergte. Of om welke andere reden dan ook tekort zou blijven komen als klimmer.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 14/09/2016 12:29 door sijbriskie.

"Hier wordt net gedaan of dit soort specialismes strikte hokjes zijn en dat is onzin."

Mee eens. Dumoulin is nu 2-3 jaar wereldtop in het tijdrijden en sinds vorig jaar tevens klassementsrenner. Dus dat loopt redelijk gelijk op eigenlijk.

je lult echt wel uit je nek. en dan wat kinderlijk doen... nice....
een slag in het ledige noem je dat, want je negeert ook wel de harde feiten uit wetenschap en de praktijk ter velde.

Je mag dan mooie artikeltjes neerzetten en kennis hebben, de kennis ter velde zoals de renner het ervaart mis je duidelijk.
Bovendien zei hij later ook dat het mogelijk in die voorbereding wat fout zat en hij in de toekomst er toch rekening mee tracht te houden... (dan doelt hij wel op hard afvallen en erg intensief trainen in een korte periode)
Idem J. VDB heeft die fout gemaakt in het verleden, en keek daar op dezelfde manier op terug in 2014.

TD is op en top professional, maar ook het type renner dat te extreem durft te gaan, in de drang naar lichter wegen... veel ronderenners hebben dat en helaas doet de begeleiding daar vaak nog meer extremer over dan de renner zelf.... en dat heeft gevolgen in zo'n grote ronde.

om een voorbeeld te geven... de stelling vanuit het begeledingsperspectief :

renner met ronde ambitites zijn idelae wedstrijdgewicht ligt op 66 kg.
hij mag niet te zwaar aan de start verschijnen en moet in orde zijn, uiteraard, niet al helemaal in bloedvorm en vrij fris zijn, met zijn klassement in gedachten.

66 kg... reserve max +2kg voor de start. = 68kg
doel : max 2 onder het gewicht zitten en absoluut de bloedvorm halen, de laatste % oppikken. (week 3 = 64kg)
Dit zo min mogelijk overschrijden in week 3.

na 2 weken = vaak al 3kg lichter. = 68-3=65kg...... marge = nog 1 kg om een zekere topprestatie te garanderen in de slotweek.. het uiterste is 1kg onder het minimumgewicht en geen gram meer in de laatste 3 dagen.
garanderen bij uitdrukking, want zekerheid heb je nooit. Alles onder de 64 verhoogt het risico op instorten fors.
Vaak moet de renner in deze week gepusht worden toch voldoende te eten onderweg en aan tafel...... de eetlust neemt af door de vermoeidheid.

week 3 , met wat geluk heb je 1kg marge of zit je op je uiterst minimale gewicht.... de bloedvorm mis er en vooral nu is het opletten geblazen met het gewicht.
toch zal hij in week nog gewicht verliezen door de omstandigheden, en mag MINIMAAL 63 kg wegen in de slotdagen... 1kg onder zijn minimaal gewichtn geen gram extra. Alles daaronder is 100% verval.


exact om die redenen word best gesteld een 2kg bij aanvang te hebben, omdat die 4kg afvallen op 3 weken een feit zijn.
het is onmogelijk al die verbrande calorieen aan te vullen bij het eten, afvallen is gewoon niet te stoppen,
dit is een algemeen gegeven bij begeleding.
bij de profs is er echter bij bepaalde begeleding een drang naar magerzucht, helaas zit dat ook bij de toppers ingebakken en dat mag niet nog extra gevoed worden maar juist extra goed begeleid worden.


we mogen niet vergeten dat we al met afgetrainde atleten zitten en 2kg extra amper te zien is, en helemaal geen luxe voor een 3 weken koers. Eerder noodzaak.
de 2kg extra word niet gezien als "vet", maar als een noodzakelijke buffer.



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 14/09/2016 14:56 door cyclingfreakske.

nog zo'n frapant voorbeeld is Stijn Devolder.....
reed een sterke RVV, had al eens een sterke Vuelta gereden en wilde zijn ronde ambities eindelijk waarmaken.
hard trainen, sterk afvallen, knap voorjaar...de Tour ? vanaf dag 1 een fiasco....

voordien had zijn arts buiten het team had hem duidelijk gewaarschuwd dat hij wat onder de limiet zat voor de tourstart en dat moest aanpakken.
Bij de ploeg van Lefevre lachte men dat helemaal weg en duwde hem verder in die richting....want mager en superscherp was mooi. Kan zijn, maar hij kocht er ,niks mee.
Het
hele plaatje had grote mentale gevolgen, waarmee hij zelfs tot heden mee worstelt : het is hem als een kind bij de hand nemen en constant op hem inpraten, anders lukt het niet meer. bovendien is Stijn altijd iemand geweest met een handleiding, te gevoeldig en complex.
Te ver gaan schaad soms ook de renner zijn psyche.

Wat weet jij van vermeende mentale problemen bij Devolder en laat staan de oorzaak daarvan. Ik vind het nogal wat om daar zo stellig dingen over te roepen.
En dan koppel je het ook nog aan je stokpaardje over te licht beginnen aan een grote ronde.

Stijn altijd iemand geweest met een handleiding, te gevoeldig en complex.

Te ver gaan schaad soms ook de renner zijn psyche.

“How do you write women so well?”

- “I think of a man and I take away reason and accountability.”




Waarschuwing: "Wielrennen kan de psyche schade toebrengen."

omdat het ook zo is.
Het is geen geheim dat Devolder geen moeilijke maar een gevoelige en complexe jongen is. ligt wat aan zijn intraverte karakter.
en mentaal iets zwakker is... is wel even geleden, maar hij heeft een tijd heel diep gezeten na dat mislukte Tourgedoe.
Verder zijn er maar 2 mensen in het profwereldje die echt helemaal doordringen bij hem, en hij als het ware als familie ziet.

om die reden zegt men met de uitdrukking " het is er eentje met een handleiding"


ik zie er hier echt wel belachelijk reageren, maar dat is dan wel uit onwetendheid.



2 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 14/09/2016 17:24 door cyclingfreakske.

sorry.....

Nog heeeeeeeeel veeeeeel oefenen, dan kom je misschien in de buurt............

maar verder dan dat ook niet.

tot nu toe is je imitatie bijzonder zwak. .

Als Bromerta op zijn lamlendig leutleuterstoeltje zit, dan haak ik na één regel al af. Neemt niet weg dat hij soms best wel informatief en grappig is. Maar dat leutgeleuter ...

Een ware tijdritspecialist onderscheid zich natuurlijk vooral door het gegeven hij vrijwel enkel goed is in tijdritten- zo niet, dan ben je al snel meer dan dat. Ook Dumoulin is daarbij in principe natuurlijk geen zwaargewicht. Niet als specialist (een kwalificatie op het randje, mi dus) en niet als potentieel ronderenner. Al is het wel zo, wat ik ook tussen de lijntjes meen te lezen, dat er wel een verschuiving naar fiks lichter is geweest de laatste jaren. Het is daarbij overigens ook niet zo dat (nog) lichter worden per se ten koste van Dumoulins tijdrit hoeft te gaan. Wiggins reed juist in zijn lichte jaren (veruit) zijn beste tijdritten. In zijn pre-lichte periode mocht hij niet eens op de foto bij zichzelf - al kwam hij in zijn gradueel post-lichte periode natuurlijk nog wel tot een wereldtitel...

Komt-ie weer. Wie had je ook al weer gesproken over deze ongein?

Exact. Rond zijn 25e heeft hij ook regelmatig openlijk geuit dat hij er wel eens gooi naar zou willen doen. De aanpak was niet zo compleet als bij Wiggins of Dumoulin, maar hij filosofeerde er hardop over. Overigens geef ik wel toe dat het Dumoulin iets meer zal liggen dan Cancellara, maar het punt was dat dat lijstje niet echt de zaak van Dumoulins keuze helpt. Wiggins zou je als voorbeeld kunnen zien. De rest is een slecht voorbeeld.

Ik weet niet wat er wordt bedoeld met strikte hokjes. In mijn ogen worden de specialismen (naast de traditionele 3 specialismen zijn er tevens dalen, rittenkapen, de kasseienkoning en voor mijn part sprinter piloteren, kopman uit de wind zetten, de springveerexplosie, etc) steeds doorslaggevender. In de loop der tijd zie je steeds minder renners die in meer dan één kunstje wereldtop zijn. Uiteraard betekent dat niet dat het in het geheel niet voorkomt. Bv Froome mag je bij klimmen en tijdrijden in de hokjes plaatsen.

Tuurlijk, eens.

Andere Peter Schreef:
-------------------------------------------------------
> Ik weet niet wat er wordt bedoeld met strikte hokjes.

Het gegeven dat indien iemand een specialist tijdrijden is hij een levenlang beschoren zal zijn als zijnde. Indien Contador er 15-20 jaar geleden per ongeluk voor had gekozen om te gaan voetballen in pakweg de 3de divisie van Spanje, dan was hij in het hokje "middelmatige voetballer" geplaatst. Maar wel eentje die in potentie de Tour had kunnen winnen. Al zou niemand in die situatie dat van hem gezegd hebben.

Wiggins was een trackie die het nooit zou maken op de weg. Hij koos zijn eigen weg en won de Tour, omdat hij erin geloofde. Ik denk dat er van niemand gezegd kan worden dat hij iets niet kan tot hij het geprobeerd heeft. En dan ook nog op de juiste manier. Als ik de 100 meter voor het eerst sprint en ik struikel halverwege, en besluit het om die reden nooit meer te doen, betekent dit niet dat ik nooit onder de 10 seconden had kunnen rennen. Ik heb het alleen nooit meer geprobeerd met een gedegen voorbereiding.

In het wielrennen zeggen we al gauw dat iemand een eendagsrenner is, of een tijdrijder, of een kasseivreter. Meestal op basis van zijn resultaten. Maar eigenlijk meer omdat hij op een gegeven moment in het begin van zijn loopbaan daarvoor gekozen heeft. Maar omdat een kasseispecialist zich moedwillig in de bus plaats neemt in een bergetappe betekent dit niet dat hij kan klimmen. Met de juiste gewicht, motivatie en training zou hij best tot een ronderenner getransformeerd kunnen worden.

Ik denk dat Cancellara indien hij het gewild had ook top 5 had kunnen rijden in een grote ronde. Maar hij had de motivatie niet om gewicht te verliezen en maandenlang in de bergen te trainen. De kasseiklassiekers waren zijn passie. Dumoulin heeft die motivatie wel, is mentaal erg sterk en heeft bewezen al meer dan redelijk te zijn in de bergen. Met een beetje gerichte training zou hij zomaar het podium van een grote ronde op kunnen wandelen.

Mazter Schreef:
-------------------------------------------------------
> Met een beetje gerichte training zou hij
> zomaar het podium van een grote ronde op kunnen
> wandelen.

Nou, dat wat Froome deed op de Ventoux was meer dan wandelen hoor. Ik schat Froome wel wat hoger in dan Dumoulin dus Tom zal ook meer moeten doen dan wandelen.

Jalabert zou ook wel even podium rijden in de Tour. Prachtig dat hij het probeerde. Maar hij faalde. Wat ik maar wil zeggen, Mazter stelt het iets te rooskleurig voor. Maar anderzijds heeft hij wel een beetje gelijk.

Hoe heettie ook alweer, Jack Nicholson, ehmmmm dinges. Kut, ik moet het googlen, oh nee toch niet As good as it gets. Kut, toch zijn naam googlen.

Melvin Udall. Yes.

4kg afvallen in een grote ronde! Bullshit

Alle toppers beginnen op wedstrijdgewicht, dus zo min mogelijk aan een grote ronde.

Eens hoor. die indeling is ook niet bedoeld om starheid te suggereren.

Maar er is dus wel (vergeleken met bv 25 jaar geleden) steeds meer gerichte training nodig om een renner van het ene hokje naar het andere te zien verplaatsen. In die zin groeien de disciplines door specialisatie langzaam maar zeker iets verder uit elkaar.

Vierde in de Tour van '95, da's inderdaad geen podium. Maar falen?